عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
91: از امام عليه السلام پرسيدند كه خير و نيكى چيست؟ آن حضرت (در تفسير آن) فرمود:
 
(1) خير و نيكى آن نيست كه دارایى و فرزندت بسيار گردد، بلكه خير آنست كه دانشت افزون و حلم و بردباری ات بزرگ شود، و بر اثر اطاعت و بندگى پروردگارت به مردم سرفرازى كنى، پس اگر نيكى كردى خدا را سپاسگزارى، و اگر بد كردى از خدا آمرزش بخواهى،
 
(2) و در دنيا خير و نيكى نيست مگر براى دو مرد: مردی كه گناهان بجا آورده را به توبه تلافى نمايد، و مردی كه در كارهاى خداپسند بشتابد (هر چند اندك باشد)
 
(3) و كارى كه با تقوى و پرهيزكارى انجام گيرد اندك نيست، و چگونه عملى كه مقبول و پذيرفته می شود اندك مى ‏باشد؟
 
 
92: امام عليه السلام (در فضيلت طاعت و بندگى) فرموده است‏:
 
(1) شايسته ‏تر و نزديكترین مردم به پيغمبران داناترين ايشانند به آنچه را كه آنان (از جانب حق تعالى) آورده ‏اند (زيرا شايستگى و نزديكى به پيغمبران بر اثر طاعت و بندگى است و طاعت و بندگى بر اثر دانستن احكام است كه ايشان از جانب خداوند آورده ‏اند) پس امام عليه السلام (اين آيه س 3 ى 68 را) خواند: إن أولى الناس بإبراهيم للذين اتبعوه و هذا النبي و الذين آمنوا؛ يعنى نزديكترين مردم به ابراهيم آنانند كه او و اين پيغمبر (حضرت مصطفى صلى الله عليه و آله) و كسانی كه (به آن بزرگوار) ايمان آورده و گرويدند را پيروى نمودند، پس فرمود:
 
(2) دوست محمد كسى است كه خدا را فرمان برد اگر چه خويشاوندى او (با آن حضرت) دور باشد (مانند سلمان و ابوذر و مقداد) و دشمن محمد كسى است كه خدا را فرمان نبرد اگر چه خويشاوند نزديك به او باشد (مانند ابولهب و ابوجهل).
 
 
93: امام عليه السلام شنيد كه مردى از حروريه‏ (خوارج نهروان كه اجتماع آنان براى مخالفت با اميرالمؤمنين در صحراى حروراء نزديك كوفه بوده) نماز شب مى ‏گزارد و قرآن مى‏ خواند، پس آن حضرت (درباره سود نداشتن عبادت بى شناسايى امام زمان) فرمود:
 
(1) خوابى كه با يقين و باور (به امام زمان و خليفه بر حق) باشد بهتر است از نماز گزاردن با شك و ترديد (زيرا مبدأ تعليم عبادات و كيفيت و چگونگى آنها و يكى از اركان دين امام وقت است و کسی که در او ترديد داشته باشد نماز گزاردن و قرآن خواندنش درست نيست).
 
 
94: امام عليه السلام (درباره انديشه در اخبار) فرموده است‏:
 
(1) چون خبرى شنيديد آن را از روى تدبر و انديشه در آن دريابيد نه از روى نقل لفظ آن، زيرا نقل كنندگان علم بسيارند و انديشه كنندگان در آن اندك.
 
 
95: امام عليه السلام شنيد مردى را كه مى‏ گفت: إنا لله و إنا إليه راجعون‏ (قرآن كريم س 2 ى 156؛ يعنى ما به فرمان خدا آمده و به سوى او باز مى ‏گرديم) آن حضرت (در تفسير آن) فرمود:
 
(1) گفتار إنا لله‏ اعتراف ما است به پادشاهى خدا (و اينكه ما مملوك و بنده او هستيم) و گفتار و إنا إليه راجعون‏ اعتراف ما است به تباه شدن (و مردن خودمان و حاضر شدن در قيامت و روز رستخيز).
 
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)
موارد مرتبط حکمت ها: 466 تا 472 حکمت ها: 461 تا 465 حکمت ها: 456 تا 460 حکمت ها: 451 تا 455 حکمت ها: 446 تا 450 حکمت ها: 441 تا 445 حکمت ها: 436 تا 440 حکمت ها: 431 تا 435 حکمت ها: 426 تا 430 حکمت ها: 421 تا 425