برخى عقيده دارند كه شيعيان عراق حضرت امام حسين‏ عليه السلام را به شهادت رساندند و از اين بابت است كه بعد از نفرين حضرت‏ عليه السلام بر ايشان، تاكنون گرفتار اين نفرين بوده و هميشه در حال هلاكت و كشته شدن هستند به گونه اى كه اتفاقات اين روزهاى عراق بهترين دليل بر آن مى باشد. نظر حضرت‏عالى در اين مورد چه مى باشد؟

گفته مى ‏شود كه براى احياى انديشه سيد الشهداء و در نتيجه اجراى احكام الهى احتياجى به اقامه شعائر حسينى (از قبيل سينه زنى، زنجير زنى) كه امروزه به شكل گسترده در ميان شيعه و فرقه ‏هاى مذهبى ديگر از قبيل هندو ها نيز مطرح مى‏ باشد وجود ندارد؛ اين مسأله، امرى مطابق با قوانين شرعى و عرفى نبوده، بلكه وسيله‏ اى براى تمسخر ديگران است و لذا از توانايى‏ هاى خود جهت جلوگيرى از اقامه آن، بيشترين استفاده را مى‏ كنند، اين سياست استعمارى را چگونه تفسير مى‏ كنيد؟

آيا حذف سخنرانى و وعظ و اندرز از مجالس عزادرى، به خاطر سوگوارى بيشتر جائز است؟

آیا زن مسلمان می تواند بی حجاب باشد و چون خود را قلبا مسلمان می بیند نیازی به رعایت حجاب نبیند. آیا ایمان تنها به خدا كافی است؟

چرا حضرت زهرا (علیها السلام) حتى از دیدن مرد نابینا هم امتناع مى ‏كردند؟

در مورد كیفیت حجاب همسران پیامبر و ائمه معصومین (علیهم السلام) مطالبی بفرمایید. آیا حضرت صدیقه طاهره و زینب كبری (سلام الله علیها) از چادر استفاده می‏كردند؟

در بعضى از مجالس عزادارى، مردم برهنه شده و سينه مى زنند و ظاهراً بعضى از آقايان مراجع عظام(حفظهم الله و ابقاهم) بر جواز اين عمل فتوا داده اند، سؤالاتى در اين زمينه مطرح است:
الف: نفس اين عمل آيا مجوز شرعى و تكيه گاه روايى دارد؟
ب: در صورتى كه در بعضى از مجالس بعينه ديده مى شود بعضى از افراد از اين فرصت سوء استفاده كرده و اعمال منافى عفت و لااقل منافى شخصيت عزاداران (نگاه با لذت) انجام مى دهند، آيا جواز برهنه شدن هم چنان باقى است؟

اينجانب مداح اهل بيت (عليهم السلام) مى باشم، اگر براى مداحى، احاديثى در فضائل اهل بيت و مظلوميت آنها بگويم و از كتاب هايى چون منتهى الامال، نفس المهموم، بكاء الحسين، رياحين الشريعه و... استفاده كنم آيا اشكال دارد يا خير؟ در صورت عدم اشكال آيا بنده اجازه دارم يا خير؟