مسموم نمودن رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) توسط چه كسى صورت گرفته است؟

آيا اين مطلب كه رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) به خاطر مسموميت از دنيا رفته اند، صحيح مى باشد؟

آيا در اينكه رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) حضرت اميرمؤمنان على (عليه السلام) را از پيوستن به اردوى سپاه اسامة ابن زيد مستثنى نموده است، دليل نقلى در دست داريم؟

اگر گفته مى شود پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) طبق حديث و غيره شخصى را براى جانشينى خود انتخاب كرد آيا گفته و عمل آن حضرت بدون اذن پروردگار و ثبت در كتاب آسمانى مجاز بوده؟ اگر جواب مثبت است آدرس قرآنى را بفرماييد؟

شيعيان معتقدند حضرت على (عليه السلام) جانشين پيامبر (صلى الله عليه وآله) است و ديگران حق او را غصب كردند; خلاصه اگر پيامبر (صلى الله عليه وآله) ما نياز به جانشين داشت خداوند خود مشخص و به مردم معرفى مى كرد، حال كه خداوند تعيين نكرده، آيا مردم از خداوند بهتر مى فهمند كسى جانشين پيامبر (صلى الله عليه وآله) است؟

به چه علت اميرالمؤمنين (عليه السلام) با ابوبكر بيعت كردند؟ با توجه به اينكه بيعت با وى تأييد خلافت و دليل به حق بودن او شمرده مى شود؟

در حديثى آمده است: «خداى تعالى هم چنان يكتا بود، آنگاه محمّد، على و فاطمه را آفريد و آنان هزار روزگار زيستند، آنگاه خداوند همه موجودات را آفريد و اين سه تن را شاهد خلقت آنان قرار داد. اطاعت آنها را بر همه موجودات واجب كرد و امور مربوط به موجودات را به آنان واگذار نمود، از اين رو محمد، على و فاطمه آنچه را بخواهند حلال و آنچه را بخواهند حرام مى كنند، اما هرگز قادر نيستند بدون اراده خداوند، چيزى را اراده نمايند» (1).

آيا اين حديث، ولايت تشريعى معصومين (عليهم السلام) را به اثبات مى رساند؟ چگونه مى توان اين حديث را با حديث مشهور «حلال محمد تا روز قيامت، حلال و حرام او تا روز قيامت، حرام مى باشد» (2) تطبيق داد؟

آيا جايز است در سخنرانى‏ هاى حسينى و دسته‏ هاى عزادارى درباره مسائل سياسى سخن گفته شود؟

وقتى سايت‏ هاى اينترنتى بسيارى وجود دارد كه مى‏ توان از طريق آن ها روضه ‏ها و مجالس عزادارى امام حسين‏ عليه السلام را گوش كرد، آن هم بدون اينكه زحمت رفتن به آن مجالس را داشت؛ فايده حضور در مجالس عزادارى امام حسين‏ عليه السلام چيست؟

آيا گرفتن چند شام و نذرى توسط يك نفر در مجالس عزادارى به گونه اى كه غذا به ديگر عزاداران نرسد، جائز است؟

آيا حذف سخنرانى و وعظ و اندرز از مجالس عزادرى، به خاطر سوگوارى بيشتر جائز است؟

آيا استفاه از آلات موسيقى از، نى، ارگ و ... و نواختن آهنگ هايى بعضا طرب انگيز در دسته هاى عزادارى، شرعا جائز است يا  خير؟

در بعضى از مجالس عزادارى، مردم برهنه شده و سينه مى زنند و ظاهراً بعضى از آقايان مراجع عظام(حفظهم الله و ابقاهم) بر جواز اين عمل فتوا داده اند، سؤالاتى در اين زمينه مطرح است:
الف: نفس اين عمل آيا مجوز شرعى و تكيه گاه روايى دارد؟
ب: در صورتى كه در بعضى از مجالس بعينه ديده مى شود بعضى از افراد از اين فرصت سوء استفاده كرده و اعمال منافى عفت و لااقل منافى شخصيت عزاداران (نگاه با لذت) انجام مى دهند، آيا جواز برهنه شدن هم چنان باقى است؟