سؤال 1: اگر روزه دار خبرى را به خداوند متعال يا پيامبر اكرم (ص) نسبت دهد و بعد بگويد دروغ گفتم، و يا اينكه در شب خبرى را نسبت دهد و در روز آن را تكذيب كند و برعكس، آيا روزه او باطل مى شود؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ باطل نمى شود چون نسبت دروغ دادن به خدا و پيغمبر (ص) روزه را باطل نمى كند.
سؤال 2: روزه دارى كه به مبطليت دروغ بستن به خدا و پيامبر جهل دارد، لكن حرام بودن آن را مى داند. آيا چنين شخصى چه جاهل قاصر و چه جاهل مقصر ملحق به عالم مى شود و كفاره بر او واجب است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ مطلقاً كفاره لازم نيست، چون روزه باطل نمى شود و خود اين معصيت موجب كفاره نيست.
سؤال 3: اگر روزه دار اخبارى از پيامبر اكرم(ص) نقل كرد و دروغ بود، با اين كه قصد او بيان خبر صادق است آيا روزه او باطل است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ خير، باطل نيست.
سؤال 4: اگر شخصی در ماه رمضان در اتاق خود حديث دروغ يا ضعيف السند نقل كند و روايت كند در كتاب كه تأليف كند كه بعد از ماه رمضان منتشر شود، آيا مفطر است يا نه؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ خير، مفطر نيست.