بخش اول

 •مقايسه امام حسن(ع) و امام حسين(ع)

سوال1: از ميان امام حسن(عليه السلام) و امام حسين(عليه السلام) كدامشان برتر مى باشد؟ آيا آنها از نظر فضيلت برابر هستند؟ زيرا از يكى از علما خواندم كه به چند دليل امام حسن(عليه السلام) از برادرشان امام حسين(عليه السلام)برتر مى باشند، از آن جمله روايت صدوق است از هشام بن سالم، در كمال الدين كه روايت كرده است از امام صادق(عليه السلام)پرسيدم: از ميان حسن(عليه السلام) و حسين(عليه السلام) كدام يك برتر مى باشد؟ فرمود: حسن(عليه السلام)از حسين(عليه السلام) برتر است.
و از آن جمله اينكه امام حسن(عليه السلام) بر امام حسين(عليه السلام) مقام امامت داشت از آنجا كه امام هر زمانى از تمام مردم زمان خود افضل است و امكان ندارد كه برابر باشد زيرا ترجيح دادن چيزى بدون دليل شايسته نمى باشد، خواهشمنديم نظر خود را در اين باره بيان فرماييد؟ 
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ مقايسه امام حسن(عليه السلام) و امام حسين(عليه السلام) بر پايه دوره امامت امام حسن(عليه السلام)از اساس، نادرست بوده و درست اين است كه اگر قرار بر مقايسه باشد هر يك از اين دو امام را در دوره امامت خود او مورد مقايسه قرار دهيم كه نتيجه مقايسه اين مى شود كه اين دو بزرگوار امام هستند چه قيام كنند و چه قيام ننمايند و هيچ كدام بر ديگرى برترى ندارد. درست است كه نهضت امام حسين(عليه السلام) باعث بقا و استمرار دين اسلام گرديد اما اين نهضت بدون صلح امام حسن(عليه السلام)امكان پذير نمى گرديد.(1)

 •اعطاى كرامت هاى بى نظير به امام حسين(ع)

سوال2: با توجه به اين مطلب كه تمامى ائمه اطهار(عليهم السلام) با وجود نقش هاى مختلفى كه بر عهده داشته اند يك هدف واحد را دنبال مى نمودند، كدام نقش از اين ميان دشوارتر محسوب مى شود؟ و اگر تمامى آنها يكسان هستند به چه دليلى به امام حسين (عليه السلام)كرامتهايى(2) عطا شده كه به هيچ يك از فرزندانشان عطا نشده است؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ در اين موضوع كه نقش امام حسين(عليه السلام) دشوارتر بوده است هيچ جاى شكى نيست، و مصائبى كه بر ايشان و خاندان بزرگوارشان گذشت به مراتب از مصائب فرزندان گرامى اش دشوارتر بوده است; به همين دليل است كه مزايايى براى حضرتش قرار داده شده است كه براى غير از او قرار داده نشده است. و اين همان مطلبى است كه در روايت مشهورى از امام باقر(عليه السلام) به آن اشاره شده است: « خداوند، حسين(عليه السلام) را در مقابل كشته شدنش اين گونه پاداش داد كه; امامت را در نسل او، و شفا را در تربتش قرار داد، دعا را در نزديكى قبرش مستجاب مى گرداند و روزهاى زيارتش و رفت و آمد آن را از عمر زائرش محسوب نمى كند.»(3)

 •نقش امام حسين(ع) نسبت به دين

سوال3: اگر بر طبق فرموده خداوند متعال: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَرَضِيتُ لَكُمُ الاِْسْلاَمَ دِينا»(4) رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)دين را كامل نموده است پس نقش امام حسين(عليه السلام) نسبت به دين چيست؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ منظور از كامل شدن دين خدا در اين آيه شريفه، تعيين اميرمؤمنان على(عليه السلام) به عنوان ولى، امام، خليفه و نگاهبان دين و اسلام مى باشد. اين نقش و مسئوليت پس از او به فرزندان گرامى اش و از آن جمله به حضرت امام حسين(عليه السلام)بايد منتقل شود و اين بدان معنى است كه كامل شدن دين خدا بدون امامت حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) و تلاشهاى دوران امامتش ممكن نمى باشد.

 •مقام زينب كبرى(س) و حضرت عباس(ع)

سوال4: آيا بانو زينب كبرى(عليها السلام) و حضرت ابوالفضل العباس(عليه السلام)معصوم مى باشند؟ دلايل شما بر عصمت ايشان چه مى باشد؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ هر دوى اين بزرگواران از لحاظ فضل و صفات والا و كمال چنان هستند كه بلافاصله در مقام بعد از معصومين(عليهم السلام)قرار مى گيرند و چنان است كه بعد از چهارده تن معصومين(عليهم السلام)، كسى برتر از آنان نمى باشد ولى عصمت به همان چهارده نفر معصومين اختصاص دارد. (يعنى اين بزرگواران عصمت از گناه داشتند امّا عصمت كبراى امامت و حفظ از هر خطاى كوچك كه مخصوص امامان است را نداشتند)(5)

 •روايت بانو حكيمه دختر امام جواد(ع)

سوال5: روايتى توسط بانو حكيمه دختر امام جواد(عليه السلام) نقل شده و شيخ طوسى در كتاب الغيبة آن را آورده است، در اين روايت مى خوانيم: «حضرت امام حسين(عليه السلام) در حقيقت تنها در ظاهر به خواهر خود وصيت فرمودند و هر چه به حضرت زينب (عليها السلام) نسبت داده مى شد در حقيقت به صورت مخفيانه از حضرت امام زين العابدين(عليه السلام)صادر مى گرديد» ميزان درستى اين روايت را بيان فرماييد؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ اين روايت بدون اشكال معتبر مى باشد.

• ازدواج على اكبر(ع)

سوال6: آيا حضرت على اكبر(عليه السلام) ازدواج نموده بودند؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ در زيارت حضرتش(عليه السلام) توسط امام صادق(عليه السلام) آمده است كه: «درود بر تو و خاندانت و خانواده ات و پدرانت و فرزندانت و مادران گرامى ات كه خداوند ناپاكى را از آنان دور نمود و آنها را پاكيزه قرار داد»(6) روايتى از امام رضا(عليه السلام)نيز وجود دارد كه بيان مى نمايد ايشان همسرى به نام اُم ولد داشته اند و شايد به همين علت است كه كنيه ايشان ابوالحسن بوده است.

• ازدواج حضرت قاسم(ع)

سوال7: نظر حضرت عالى درباره داستان ازدواج حضرت قاسم(عليه السلام) كه توسط طُريحى در كتاب اَلْمُنْتَخَبِ، سيّد بَحرانى در كتابِ مَدينة المَعاجز، حائرى در كتاب مَعالى السِّبطَيْن، شعرانى در كتاب ترجمه نَفَسُ الْمَهمُوم و ديگران آورده اند چه مى باشد؟
پاسخ: باسمه جلت اسمائه؛ نظر ما همان نظر علامه مامقانى مى باشد كه مى فرمايند: «آنچه او در كتاب المنتخب درباره داستان ازدواج ايشان آورده است را نه من و نه ساير محققان در كتابهاى سيره و مقتل معتبر پيدا ننموديم.»
---------------------------------------------------------------------------------------
1. در روايتى امام حسين فرمود: «و أَخى خَيرٌ مِنّى» برادرم از من افضل بود. الارشاد، ص 232; بحار، ج 45، ص 1; العوالم، ج 17، ص 245; موسوعه كلمات الحسين، ص404.
2. كمال الدين 416.
3. عن الامام الباقر(عليه السلام): إن الله عَوَّضَ الحسَين(عليه السلام) عن قَتلِهِ، أَنَّ الامامة فى ذُريّته، والشفاء فى تربته، و اجابة الدعاء عند قبره، و لا تُعَدّ أيام زائره جائياً و راجعا من عمره.
4. «امروز دين شما را برايتان كامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام گردانيدم، و اسلام را براى شما به عنوان آيينى برگزيدم.»; مائده/3.
5. حضرت معصومه(س) و برخى امامزاده(عليه السلام) و شيعيان خاص كه باب ائمه بودند نيز وضعى مشابه داشتند و نمى توان به صراحت در مورد برترى آنان بر ديگرى قضاوت كرد.
6. «صلّى الله عليك، و عَلى عترتِك، و أهل بيتِك، و آبائكَ، و أبنائكَ، و أمّهاتك الاخيار، الذين أذهبَ الله عنهمُ الرِّجسَ و طهّرهم تطهيراً». مدرك: بحارالانوار، ج 98، ص 186، باب 18، ح 30; كامل الزيارات، ص 239.