دعای چهل و یکم: «دُعَاؤُهُ فِی طَلَبِ السَّتْرِ وَ الْوِقَایةِ»
- دعاى آن حضرت در طلب پوشيدن عيب ها و محفوظ بودن از آنها -
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیهِ السَّلَامُ فِی طَلَبِ السِّتْرِ وَ الْوِقَایةِ:)
دعاى چهل و یكم از دعاهاى امام علیه السّلام است در درخواست پرده پوشى
(از اعمال زشت تا در دنیا مردم و در آخرت فرشتگان و پیغمبران و همه خلق بر آنها آگاه نشوند) و حفظ و نگهدارى (از گناهان و كیفر آنها):
(1) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَفْرِشْنِی مِهَادَ كَرَامَتِكَ، وَ أَوْرِدْنِی مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ، وَ أَحْلِلْنِی بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَ لَا تَسُمْنِی بِالرَّدِّ عَنْكَ، وَ لَا تَحْرِمْنِی بِالْخَیبَةِ مِنْكَ.
بار خدایا بر محمّد و آل او درود فرست، و بسترهاى گرامى داشتن خود را براى من بگستران، و مرا در آبشخورهاى رحمت و مهربانیت در آور، و در میان بهشتت فرود آور، و به برگرداندن از (درگاه) خود مرنجانم، و به نومیدى از (رحمت) خویش نومیدم مگردان.
(2) وَ لَا تُقَاصَّنِی بِمَا اجْتَرَحْتُ وَ لَا تُنَاقِشْنِی بِمَا اكْتَسَبْتُ، وَ لَا تُبْرِزْ مَكْتُومِی، وَ لَا تَكْشِفْ مَسْتُورِی، وَ لَا تَحْمِلْ عَلَى مِیزَانِ الْإِنْصَافِ عَمَلِی، وَ لَا تُعْلِنْ عَلَى عُیونِ الْمَلَإِ خَبَرِی
و مرا به آنچه (گناهانی كه) بجا آورده ام در گرو مگیر (در برابر آنها پاداش خود را از من باز مدار) و بر رفتار (ناپسندیده ا)م مناقشه و خرده گیرى مكن، و رازم را آشكار و پنهانیم را (كه جز تو كسى به آن آگاه نیست) هویدا مفرما، و كردارم را (نیك یا بد) در میزان عدل مگذار (مسنج، زیرا بر اثر كمى حسنات و بسیارى سیئات هلاك خواهم شد.
ناگفته نماند: در آیات و روایات سخن از وزن و سنجش و میزان و ترازو براى اعمال خلائق در روز قیامت بسیار است، و بین علماى اسلام اختلاف است كه آیا آن وزن و سنجیدن كنایه از تعدیل و برابر نمودن بین اعمال و جزاى بر آنها است چنان كه شیخ مفید ـ علیه الرّحمة ـ فرموده، یا سنجیدن نفس اعمال است در ترازویى كه مناسب آن عالم می باشد چنان كه شیخ بهایى ـ رحمه الله ـ فرموده) و حال و چگونگى مرا در پیش چشم اشراف و بزرگان و رؤسا و پیشوایان مردم فاش مگردان.
(3) أَخْفِ عَنْهُمْ مَا یكونُ نَشْرُهُ عَلَی عَاراً، وَ اطْوِ عَنْهُمْ مَا یلْحِقُنِی عِنْدَكَ شَنَاراً
از ایشان (اشراف و بزرگان در روز رستاخیز) پنهان دار آنچه (گفتار و كردارم را در دنیا) كه انتشار آن بر من ننگ است، و آنچه كه نزد تو مرا رسوا می نماید از آنان بپوشان.
(4) شَرِّفْ دَرَجَتِی بِرِضْوَانِكَ، وَ أَكْمِلْ كَرَامَتِی بِغُفْرَانِكَ، وَ انْظِمْنِی فِی أَصْحَابِ الْیمِینِ، وَ وَجِّهْنِی فِی مَسَالِكِ الْآمِنِینَ، وَ اجْعَلْنِی فِی فَوْجِ الْفَائِزِینَ، وَ اعْمُرْ بِی مَجَالِسَ الصَّالِحِینَ، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
به رضا و خوشنودى خود درجه و پایه (مقام و منزلت) مرا بلند كن، و به آمرزش خود گرامى داشتنم را كامل نما، و مرا در رشته اصحاب یمین و یاران دست راست (آنان كه داراى مقام ارجمند هستند) در آور، و در راه هاى ایمن شدگان (از آفات دنیا و عقوبات آخرت) ببر، و در گروه رستگاران قرار ده، و مجلس هاى شایستگان (پرهیزكاران) را به وسیله (رفت و آمد و معاشرت و آمیزش) من آباد گردان، دعایم را روا فرما اى پروردگار جهانیان.
ترجمه و شرح صحیفه کامله سجادیه (فیض الاسلام)