عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
دعای دهم: «دُعَاؤُهُ فِی اللَّجَإِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى»
- دعاى آن حضرت در التجاء به خداى تعالى -
 
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیهِ السَّلَامُ فِی اللَّجَإِ إِلَى اللهِ تَعَالَى:)
دعاى دهم از دعاهاى امام علیه السّلام است در پناه بردن به خداى تعالى:
 
(1) اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ 
بار خدایا اگر بخواهى از ما بگذرى از فضل و احسان تو است (نه شایستگى ما) و اگر بخواهى ما را به كیفر رسانى از عدل و دادگرى تو است (نه ستم بر ما).
 
(2) فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَكَ بِمَنِّكَ، وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِكَ بِتَجَاوُزِكَ، فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِكَ، وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِكَ 
پس به نعمت (بى‌ پایان) خود بخششت را بر ما آسان فرما (بى‌ رسیدگى به حساب ما انعام كن) و به گذشتت (از گناهان) ما را از كیفرت رهایی ده، زیرا (در بازپرسى از كردار و گفتار) ما را توانائى دادگرى تو نیست، و بى‏ عفو و بخششت هیچ یك از ما را رهایی (از عذاب) نه.
 
(3) یا غَنِی الْأَغْنِیاءِ، هَا، نَحْنُ عِبَادُكَ بَینَ یدَیكَ، وَ أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَیكَ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِكَ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِكَ، فَتَكُونَ قَدْ أَشْقَیتَ مَنِ اسْتَسْعَدَ بِكَ، وَ حَرَمْتَ مَنِ اسْتَرْفَدَ فَضْلَكَ 
اى بى‌ نیاز بى نیازان، اینك ما بندگان تو در اختیار توایم، و من نیازمندترین نیازمندان به توام، پس به بى نیازى و عطاى خویش (كه هر نیازمندى از آن بهره می‌ برد) نیازمندى ما را بر طرف فرما، و ما را به باز داشتن (از رحمت) خود نومید مگردان كه (اگر از رحمت باز داشتى) بدبخت كرده ‏اى كسى را كه از تو نیك بختى خواسته، و نومید ساخته ‏اى آن را كه از احسان تو بخشش طلبیده (بیان ها در این جمله: ها نحن عبادك براى تضرّع و اصرار در درخواست است، نه براى تنبیه و آگاه ساختن مخاطب كه در لغت به كار رفته).
 
(4) فَإِلَى مَنْ حِینَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْكَ، وَ إِلَى أَینَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِكَ، سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ، وَ أَهْلُ السُّوءِ الَّذِینَ وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ 
پس در این هنگام (بدبختى و نومیدى) از جانب تو به كه رو آوریم، و از درگاه تو به كجا رویم؟ (جز تو كسى و جز درگاهت پناهى نداریم) منزّه و پاكى تو (از آنچه شایسته تو نیست) ما بیچارگانیم كه اجابت (دعا) شان را واجب گردانیده ‏اى، و ما رنج دیدگانیم كه رفع گرفتاریشان را وعده داده ‏اى (اشاره به قول خداى تعالى «سوره نمل، آیه 62»: امَّنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ یكْشِفُ السُّوءَ؛ یعنى یا کسی که دعاى مضطرّ و درمانده را به اجابت می‌ رساند و غم و رنج را برطرف می‌ سازد).
 
(5) وَ أَشْبَهُ الْأَشْیاءِ بِمَشِیتِكَ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِی عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَكَ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَیكَ، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَینَ یدَیكَ‏
و شبیه ‏ترین چیزها به اراده و خواست (ایجاد و آفرینش) تو و سزاوارترین كارها به ذات مقدّسه تو در عظمت و بزرگواریت رحمت و بخشش بر كسى است كه از تو درخواست رحمت نموده، و رسیدن به فریاد كسى است كه از تو فریادرسى طلبیده، پس بر زارى ما به درگاهت رحم كن، و چون خود را در اختیارت افكنده ‏ایم بى‌ نیازمان فرما (غم و اندوهمان برطرف ساز و از بیچارگى برهان). ‌
 
(6) اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّیطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَایعْنَاهُ عَلَى مَعْصِیتِكَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْكِنَا إِیاهُ لَكَ، وَ رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَیكَ.
بار خدایا چون بر معصیت و نافرمانیت از شیطان پیروى كردیم ما را شماتت كرد، پس بر محمّد و آل او درود فرست، و پس از آنكه ما براى تو از او دورى گزیده به درگاهت رو آوردیم اندوهى به ما مرسان كه (به آن) ما را شماتت كند.
 
ترجمه و شرح صحیفه کامله سجادیه (فیض الاسلام)
موارد مرتبط دعای اول: ستایش نمودن خدای عزوجل دعای دوم: درود بر محمد و آل او دعای سوم: درود بر حمله (نگاه دارندگان) عرش دعای چهارم: درود بر كساني كه به پيغمبران ايمان آورده ‏اند دعای پنجم: دعاى آن حضرت براى خود و نزديكانش دعای ششم: دعاى آن حضرت هنگام بامداد و شام دعای هفتم: دعاى آن حضرت در مهمّات و سختي ها دعای هشتم: دعاى آن حضرت در پناه بردن به خدا دعای نهم: دعاى آن حضرت در آرزو داشتن به آمرزش دعای یازدهم: دعاى آن حضرت در عاقبت به خيری‌ ها