استفتاء:
فضیلت این دعا که معصومین (علیهم السلام) از زمان مادرشان صدیقه کبری فاطمه (علیها السلام) به تعلیم آن به فرزندانشان اهتمام تمام داشتند، چیست؟ دعا این است: « بحق یس و القرآن الحکیم و بحق طه و القرآن العظیم، یا من یقدر علی حوائج السائلین یا من یعلم ما فی الضمیر یا منفس عن المکروبین یا مفرّج عن المغمومین یا راحم الشیخ الکبیر یا رازق الطفل الصغیر یا من لا یحتاج الی التفسیر صلی علی محمد (ص) و آل محمد (ص) و افعل بی کذا و کذا».
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ فضیلت آن از توجه معصومین به آن به دست می آید. قطب راوندی در دعوات مطالبی را روایت کرده است که نشان دهنده فضلیت دعای مذکور است. او به نقل از امام زین العابدین (علیه السلام) می گوید: «پدرم در روز شهادتش مرا به سینه اش چسباند در حالی که خون از او روان بود، و می فرمود: "فرزندم این دعای را حفظ کن که فاطمه (علیها السلام) آن را به من، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را به فاطمه (علیها السلام)، و جبرییل آن را به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) برای زمان غم و حاجت مهم و هرگاه امر مهمی پیش آمد آموخته است"».
