استفتاء:
بنده پس از جستجوى فراوان بين دو تن از مراجع بزرگوار، نسبت به بحث اعلميت مردد هستم. نظر ايشان لزوم تقليد از اعلم تشخيص داده شده در سن تمييز است و صرف درك مجتهد، در سن تمييز را كافى مى دانند; و از طرفى در صورتى كه وجود اعلم معلوم، ولى معين نباشد و يا اصولاً وجود اعلم محتمل باشد و يا حجت شرعيه بر تساوى باشد، در صورت امكان احتياط را لازم مى دانند. در اين رابطه وظيفه من چيست و در صورتى كه در اين مسأله وظيفه احتياط باشد، چگونه بايد احتياط كنم؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ اولاً: چنانچه در سن تمييز تشخيص داده ايد كه شخصى اعلم است، بعد از بلوغ بايد از او تقليد كنيد.
ثانیاً: چنانچه اعلم مردد بين دو يا چند نفر باشد و راهى براى تعيين و ترجيح نباشد، مخيريد بين تقليد از يكى از آنان و اگر بخواهيد احتياط كنيد، بايد جمع بين فتاوى آنان در عمل بنماييد.