استفتاء:
ما شيعيان هنگام پايان قرائت آيه و يا سوره اى از قران كريم «صدق الله العلى العظيم» را به كار مى بريم و مانند ديگران نمى گوييم «صدق الله العظيم»، راز و دليل ذكر كردن على در اين ميان چيست؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ شيخ بزرگوار ما علامه مجلسى در دانش نامه خود كتاب بحارالانوار از ابن سلام نقل مى نمايد كه از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) پرسيد: قرآن را با چه آغاز و با چه به پايان ببريم؟
حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) به وى پاسخ داد: آغازش با (بسم الله الرحمن الرحيم) و پايان آن با (صدق الله العلى العظيم) باشد. دليل ما بر همراه بودن كلمه «العلى» در عبارت ختم قرآن اين است و مراد و منظور ما از كلمه (العلى) شخص حضرت على (علیه السلام) نيست بلكه مراد (العلى) به عنوان يكى از صفات حضرت بارى تعالى است همان گونه كه در آية الكرسى مى خوانيم: «وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ».
