استفتاء:
الف: آیا صحبت درباره عیب و نقصی كه در ظاهر فرد كاملا مشهود است و همه آن را می دانند، در غیاب آن شخص، غیبت محسوب می شود؟
ب: اگر در غیاب شخصی حرفی را درباره وی بگوییم كه می دانیم اگر خودش بشنود، ناراحت نمی شود، آیا این حرف غیبت محسوب می شود؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ الف: غیبت صدق نمی کند چون در صدق غیبت شرط است عیبی که ذکر می شود ظاهر نباشد.
ب: خیر غیبت حرام آن است که پشت سر کسی عمل بدی را به او نسبت دهیم که خودش اگر بشنود ناراحت می شود.
