خطبه صد و نود و چهارم:
از سخنان آن حضرت عليه السلام است (در دل نبستن به دنيا و ترغيب به طاعت و بندگى):
(1) اى مردم! جز اين نيست كه دنيا سراى گذر است و آخرت جاى ماندن، پس از گذرگاه براى قرارگاهتان (توشه) برگيريد (تا در دنيا هستيد به عبادت خدا و خدمت خلق بپردازيد كه در آخرت كامروا گرديد) و نزد کسی که رازهاى شما را می داند پرده هاى خود را مدريد (نافرمانى خدا نكنيد)
(2) و دل هاتان را از دنيا خارج نمایيد پيش از آنكه بدن هاتان را از آن بيرون برند (دلبسته به دنيا نباشيد كه مرگ را آسان دريابيد، زيرا) شما در دنيا در معرض آزمايش بوده و براى غير آن (آخرت) آفريده شده ايد،
(3) هرگاه مردى بميرد مردم (دنياپرست) مى گويند: (از دارایى) چه گذاشت؟ و فرشتگان مى گويند: (از عبادت و بندگى) چه پيش فرستاد؟ خدا پدران شما را بيامرزد! قسمتى (از دارایى خود) را پيش بفرستيد (به دستور خدا انفاق كنيد) كه سود شما در آنست، و همه را باز مگذاريد كه بر زيان شما است (گرفتارى بسيار دارد).
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)