خطبه هفتم:
«خطبه ای در مذمت مريدان شيطان»
(1) ايشان در كارشان به شيطان اعتماد كردند و شيطان هم آنان را (براى ضلالت و گمراهى ديگران) شريك و دام خود قرار داد، پس در سينه آنان تخم كرد و جوجه گذاشت و به تدريج و آهسته با آنها آميزش نمود (تا فرمانبردار او شدند)
(2) با چشم هاى ايشان مى ديد و باز با نشان سخن مى گفت (در گفتار و كردار پيرو او بودند) پس آنها را به مركب ضلالت و گمراهى سوار و گفتار تباه را در نظر آنان زينت داد،
(3) كارهاى ايشان مانند كار كسى بود كه شيطان او را در توانایى خود شريك قرار داده و به زبان او سخن باطل و نادرست مى گويد.
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)