عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
خطبه صد و هشتاد و هشتم:
 
از خطبه‏ هاى آن حضرت عليه السلام است (در نزديكى و يگانگى خود با پيغمبر و اينكه به خلافت سزاوارتر بوده و ديگرى را لياقت اين مقام نيست):
 
(1) بزرگان از اصحاب محمد -صلى الله عليه و آله- كه حافظ (قرآن و سنت او) هستند (و به اسرارش آگاهند) مى ‏دانند كه من هرگز ساعتى از فرمان خدا و رسول دور نمانده ‏ام و از جان خود درباره پيغمبر اكرم دريغ ننمودم در جاهايى (گرفتاری ها و جنگ ها) كه دليران فرار مى‏ كردند و گام ها بر مى ‏گشت (كسى را جرأت جلوگيرى از دشمن نبود) بر اثر شجاعت و جوانمردى كه خداوند مرا به آن گرامى داشت، 
 
(2) و رسول خدا -صلى الله عليه و آله- قبض روح شد در حالی كه سرش بر سينه من بود، و به روى دستم جان از بدنش جدا شد، و (به جهت تيمن و تبرك آن) دست به چهره ‏ام كشيدم، و غسل آن حضرت «صلى الله عليه و آله» را متصدى گرديدم، و فرشتگان مرا كمك كردند، پس خانه و اطراف آن (حاضرين و فرشتگانى كه در آمد و رفت بودند) به گريه و ناله در آمدند، گروهى از فرشتگان فرود آمده گروهى بالا مى ‏رفتند، و همهمه نماز ايشان كه بر آن بزرگوار مى ‏خواندند از گوش من جدا نمى ‏شد تا اينكه او را در آرامگاهش نهاديم، پس كيست در حال حيات و ممات به آن حضرت از من سزاوارتر؟! (هر كه ادعاى سزاوار بودن كند دروغ گفته و به ناحق خود را خليفه و جانشين او دانسته) 
 
(3) شتاب كنيد از روى بينایى (بدون شك و ترديد) و بايد در جنگ با دشمن نيت شما راست باشد (بدون نفاق و دورویى از امام به حق پيروى نمایيد) كه سوگند به آن كه جز او خدایى نيست من بر راه حق هستم (گفتار و كردارم همانست كه خدا و رسول فرموده‏ اند) و دشمنان ما بر لغزشگاه باطل (پيرو نفس اماره و شيطان) هستند، 
 
(4) مى‏ گويم آنچه مى ‏شنويد (تا حق را از باطل تمييز دهيد) و از خدا براى خود (كه مبتلاى شما شده ‏ام) و براى شما (از گذشته ‏هايتان) آمرزش مى ‏طلبم (كه بار ديگر در گمراهى قدم ننهاده از امام به حق پيروى نمایيد).
 
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)
موارد مرتبط خطبه 1: خطبه ای درباره آفرينش آسمان و زمين و آدم خطبه 2: خطبه ای پس از بازگشت از صفّين خطبه 3: خطبه معروف به شِقشِقيّه خطبه 4: خطبه ای بعد از كشته شدن طلحه و زبير خطبه 5: خطبه ای بعد از وفات پيامبر (صلى الله عليه و آله) در خطاب به عباس و ابوسفيان خطبه 6: خطبه ای در هنگامی كه از ایشان خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند خطبه 7: خطبه ای در مذمت مريدان شيطان خطبه 8: خطبه ای براى برگرداندن زبير به بيعت خطبه 9: خطبه ای در وصف خود و دشمنانش در جمل خطبه 10: خطبه ای در تحريك شيطان نسبت به اهل جمل و عواقب وخيم آن