خطبه صد و پنجاه و هشتم:
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است (درباره معاشرت و مهربانى كه با مردم فرموده):
(1) من براى شما معاشر و همنشين نيكویى بودم كه به كوشش خود شما را از پشت سر حفظ نمودم (از تباهكاری ها و پيشامدهاى آينده شما را آگاه كردم تا خود را به آنها گرفتار ننمایيد) و شما را از ريسمان هاى ذلت و خوارى و حلقه هاى ظلم و ستم (و بيچاره بودن) رهایى دادم،
(2) به جهت سپاسگزارى كردنم در مقابل اندك نيكویى (كه از شما هويدا گرديد) و به جهت چشم پوشى از كارهاى زشت بسيارى كه در حضور من واقع شده و به چشم ديدم (زيرا زمامدار را چاره اى نيست مگر احسان به نيكوكاران و عفو و بخشش از بدكرداران).
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)