عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
خطبه صد و سی و نهم:
 
از سخنان آن حضرت عليه السلام است (بعد از وفات عمر) هنگامی كه (به دستور او براى امر خلافت) شورا برقرار شد (امام عليه السلام به زيان آن مجلس اشاره فرمود):
 
(1) هيچ كس پيش از من به دعوت حق و پيوند با خويشان و به احسان و بخشش (خلاصه در كارهاى خداپسند) نشتافته است، پس (در آنچه اقدام نمى ‏نمايم مانند اين مجلس كه عمر امر به تشكيل آن داده حق و حقيقى نمى ‏بينم، بنابراين) سخنم را شنيده گفتارم را در نظر داشته باشيد، 
 
(2) به زودى بعد از امروز (كه اين مجلس منعقد می شود) امر خلافت را مى ‏بينيد كه شمشيرها در آن كشيده و عهد و پيمان ها شكسته خواهد شد تا جایی كه بعضى از شما (طلحه و زبير) پيشوايان گمراهان شده و برخى پيرو نادانان (عثمان و غيره) مى ‏گردند (و اين همه فتنه و فساد و خونريزی ها نتيجه اين مجلس است كه اساس آن روى باطل و نادرستى قرار گرفت).
 
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)
موارد مرتبط خطبه 1: خطبه ای درباره آفرينش آسمان و زمين و آدم خطبه 2: خطبه ای پس از بازگشت از صفّين خطبه 3: خطبه معروف به شِقشِقيّه خطبه 4: خطبه ای بعد از كشته شدن طلحه و زبير خطبه 5: خطبه ای بعد از وفات پيامبر (صلى الله عليه و آله) در خطاب به عباس و ابوسفيان خطبه 6: خطبه ای در هنگامی كه از ایشان خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند خطبه 7: خطبه ای در مذمت مريدان شيطان خطبه 8: خطبه ای براى برگرداندن زبير به بيعت خطبه 9: خطبه ای در وصف خود و دشمنانش در جمل خطبه 10: خطبه ای در تحريك شيطان نسبت به اهل جمل و عواقب وخيم آن