خطبه نود و چهارم:
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است (در وصف پيغمبر اكرم):
(1) خداوند متعال حضرت رسول را به پيغمبرى فرستاد هنگامى كه مردم (از راه حق) گمراه شده (در كار خويش) سرگردان بودند، و در راه فتنه و فساد از روى خبط و اشتباه قدم مى نهادند،
(2) هواها و آرزوها (ى بيجا) ايشان را دستگير كرده، و كبر و نخوت آنان را به اشتباهكارى وا داشته، و جهل و نادانى آنها را سبكسر و نفهم نموده بود در حالتى كه پريشان حال و در كار خويش مضطرب و نگران و مبتلى به نادانى بودند،
(3) پس حضرت مصطفى صلى الله عليه و آله در نصيحت (ايشان) كوشش فرمود، و گذشت در راه راست، و به سوى حكمت و دانش و پند نيكو (آنها را) دعوت نمود (تا از بدبختى رهایى يافته سعادت دنيا و آخرت را به دست آوردند).
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)