عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
خطبه شصت و هشتم:
 
از سخنان آن حضرت عليه السلام است در نكوهش اصحابش (كه براى جنگ با اهل شام يعنى معاويه و لشگرش خود را آماده نمى ‏ساختند):
 
(1) تا چند با شما (براى حاضر نشدن براى جهاد در راه خدا) مماشات كنم، چنانكه با شترهاى جوانى كه سنگينى بار كوهان آنها را كوبيده مماشات كنند (شما هم چون بهائم بى خرديد؛ به اين جهت شكيبایى نداشته زير بار سختی هاى جنگ نرفته از دشمن جلوگيرى نمى ‏نمایيد) و چنانكه با جامه‏ هاى كهنه كه پى در پى دريده شده هر بار كه از سمتى بدوزند از طرف ديگر پاره مى ‏گردد، مدارا مى ‏نمايند (شما را از هر جانبى گرد آورده براى جنگ آماده مى‏ نمايم پراكنده مى ‏گرديد)
 
(2) هرگاه گروهى از لشگر اهل شام به شما نزديك شوند هر مرد شما (از ترس) در خانه خود را بسته در گوشه‏ اى پنهان شود مانند پنهان شدن سوسمار و كفتار در لانه خود (كه به اندك آوازى در خانه خود پنهان گردند، پس)
 
(3) سوگند به خدا ذليل و خوار است کسی که شما او را (در جلوگيرى از دشمن، يا در كارزار) يارى كنيد (زيرا مردى باخرد و دلير نيستيد) و کسی که با يارى شما (به سوى دشمن) تير اندازد (و بخواهد پيشروى او را مانع گردد) با تير سر شكسته بى پيكان تير انداخته (چنانكه از چنين تيرى بهره ‏اى نيست از شما هم براى دفع دشمن و شكست او در كارزار سودى برده نمى ‏شود)
 
(4) سوگند به خدا شما در ميان خانه‏ ها بسياريد و در زير بيرق ها كم (تا در خانه‏ هاى خود هستيد گرد هم آمده لاف زده گزاف مى ‏گویيد، ولى براى جنگيدن با دشمن حاضر نمى ‏شويد)
 
(5) و من آنچه را كه شما را اصلاح نمايد (براى جنگ با دشمن آماده سازد) و كجى شما را راست گرداند (فرمانبردار كند) مى‏ دانم (مى ‏توانم مانند ستمكاران براى پيشرفت مقاصد خود بعضى از شما را كشته يا زندانى نمايم تا ديگران عبرت گرفته از ترس مرا اطاعت نمايند) وليكن سوگند به خدا اصلاح شما را با افساد و تباه ساختن خود جايز نمى ‏بينم (زيرا اصلاح به اين نحو سبب گرفتارى من است به عذاب الهى و به اين امر راضى نيستم)
 
(6) خداوند روى شما را خوار گرداند (شما چون لياقت قبول نصيحت و پند مرا نداريد به عذاب گرفتار شويد) و حظ و بهره ‏هاى شما را ناقابل نمايد (در دنيا بدبخت شويد، چنانكه در آخرت هم بدبخت خواهيد بود، زيرا)
 
(7) حق را نمى ‏شناسيد (از احكام الهيه پيروى نمى ‏كنيد) چنانكه با باطل آشنا هستيد (از آن پيروى مى‏ نماييد) و در صدد ابطال باطل نيستيد، چنانكه حق و حقيقت را باطل مى ‏كنيد (به راه حق قدم ننهاده همواره در راه باطل سير مى ‏نماييد).
 
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)
موارد مرتبط خطبه 1: خطبه ای درباره آفرينش آسمان و زمين و آدم خطبه 2: خطبه ای پس از بازگشت از صفّين خطبه 3: خطبه معروف به شِقشِقيّه خطبه 4: خطبه ای بعد از كشته شدن طلحه و زبير خطبه 5: خطبه ای بعد از وفات پيامبر (صلى الله عليه و آله) در خطاب به عباس و ابوسفيان خطبه 6: خطبه ای در هنگامی كه از ایشان خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند خطبه 7: خطبه ای در مذمت مريدان شيطان خطبه 8: خطبه ای براى برگرداندن زبير به بيعت خطبه 9: خطبه ای در وصف خود و دشمنانش در جمل خطبه 10: خطبه ای در تحريك شيطان نسبت به اهل جمل و عواقب وخيم آن