نائم: خواب; خفته
نادم: پشيمان
ناسيه: زنى كه وقت عادت ماهيانه خود را فراموش كرده باشد
نافله: نماز مستحبى
نجس: ناپاك; پليد
نساء: زنان
نصاب: حد مشخص; مقدار معين
نصاب زكات: مقدار مشخصى كه براى هر يك از موارد وجوب زكات در نظر گرفته شده است.
نفاس: خونى كه بعد از زايمان از رحم زن خارج مى شود
نفساء: زنى كه خون نفاس ببيند; زن در حال نفاس
نفس محترمه: كسى كه كشتن و آزار او حرام باشد.
نكاح: ازدواج كردن; زناشويى
نماز آيات: دو ركعت نماز مخصوص كه در مواردى نظير زلزله، كسوف (خورشيد گرفتگى) و خسوف( ماه گرفتگى) واجب است خوانده شود.
نماز احتياط: نماز يك ركعتى يا دو ركعتى (بنا بر شكى كه در مورد ركعات مى كند) بدون سوره و قنوت كه براى جبران شك در تعداد ركعات خوانده مى شود.
نماز اخفاتى: مقصود نمازهايى است كه مردان بايد حمد و سوره را آهسته بخوانند يعنى نمازهاى ظهر و عصر
نماز استسقاء: نمازى با آدابى مخصوص كه براى طلب باران در بيرون از شهر خوانده مى شود.
نماز تراويح: نمازى كه اهل سنت در ماه رمضان خواندن آن را مستحب مى دانند، اين نماز را شيعه قبول ندارد.
نماز جعفر: نمازى است كه حضرت رسول (ص) به جعفر بن ابيطالب هنگام بازگشت وى از حبشه به او تعليم دادند. اين نماز بسيار با فضيلت است كه براى برآورده شدن حاجات بسيار معتبر است. نماز جعفر طيار دو نماز دو ركعتى با كيفيت خاص است.
نماز جماعت: نماز واجبى كه دو نفر يا بيشتر با امامت يكى از آنها (به شرط عدالت) بجاى مى آورند.
نماز جمعه: دو ركعت نماز مخصوص كه در زوال جمعه به جاى نماز ظهر و بطور جماعت برگزار مى شود و نبايد تعداد آنها كمتر از 5 نفر باشد.
نماز حاجت: نمازى مخصوص كه جهت برآورده شدن حاجات و حل مشكلات خوانده مى شود.
نماز خوف: نمازهاى واجب يوميه انسان در حال جنگ كه با كيفيت مخصوص و به طور مختصر خوانده مى شود.
نماز شب: نافله شب; نمازى است مستحبى در 8 ركعت به صورت 4 نماز دو ركعتى كه در ثلث آخر شب خوانده مى شود.
نماز شب اول قبر: نماز وحشت; نماز ليلة الدفن; دو ركعت نماز مستحبى براى رفع وحشت ميت در اولين شب دفن ميت به نامش خوانده مى شود.
نماز شَفع: دو ركعت نماز مستحبى كه پس از هشت ركعت نماز شب، پيش از نماز وَتر خوانده مى شود.
نماز طواف: دو ركعت نماز كه در مراسم حج و عمره پس از انجام طواف، پشت مقام ابراهيم خوانده مى شود.
نماز طواف نساء: دو ركعت نماز كه پس از طواف نساء پشت مقام ابراهيم خوانده مى شود.
نماز عيد: دو ركعت نماز مخصوص كه در روز عيد فطر(اول ماه شوال) و عيد قربان (دهم ذيحجه) به جماعت خوانده مى شود.
نماز غدير: نمازى مخصوص در دو ركعت كه هيجدهم ذيحجه خوانده مى شود.
نماز غفيله: دو ركعت نماز مخصوص مستحبى كه پس از نماز مغرب تا وقتى سرخى مغرب از بين نرفته خوانده مى شود.
نماز قصر: نماز كوتاه; نماز مسافر; نمازهاى چهار ركعتى كه بايد در سفر بصورت دو ركعتى خوانده شود.
نماز ليلة الدفن: به «نماز شب اول قبر» مراجعه شود.
نماز مسافر: «به نماز قصر» مراجعه شود.
نماز مستحب: هر نمازى كه خواندن آن كارى است پسنديده اما واجب نيست.
نماز ميّت: نمازى مخصوص با 5 تكبير كه بايد بر جنازه مسلمان خوانده شود، داشتن وضو در آن شرط نيست.
نماز واجب: نمازهايى كه خواندن آنها براى هر مكلفى واجب و لازم است. اين نمازها عبارتند از: نمازهاى يوميه، نماز آيات، نماز ميت، نماز طواف، نماز قضاى پدر و مادر براى فرزند پسر ارشد، نمازى كه انسان با قسم، نذر و عهد براى خود واجب كرده است.
نماز وَتر: يك ركعت نماز مخصوص كه پس از نماز شَفع خوانده مى شود و آخرين ركعت از 11 ركعت نماز شب است
نماز وحشت: به «نماز شب اول قبر» قبل مراجعه شود
نماز وُسطى: نماز ظهر
نماز يوميه: نماز روزانه; نمازهاى واجب كه در هر شبانه روز بايد خوانده شود كه مجموعاً 17 ركعت است.
نماز نوافل يوميه: نمازهاى مستحبى روزانه كه هر شبانه روز خوانده مى شود، مجموعاً 34 ركعت است و در روز جمعه 38 ركعت، يعنى دو ركعت نافله صبح; هشت ركعت نافله ظهر; هشت ركعت نافله عصر; چهار ركعت نافله مغرب; دو ركعت نافله عشاء(كه چون نشسته خوانده مى شود، يك ركعت به حساب مى آيد); يازده ركعت نافله شب. در روز جمعه، 4 ركعت به نافله هاى ظهر و عصر اضافه مى شود.
نيت: قصد; تصميم به انجام عمل دينى و شرعى با هدف تقرب و نزديكى به خداوند.