عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
کد : 18323-627     

چگونه بین عقیده خود نسبت به خدا و دست نیافتنی بودن او سازگاری ایجاد کنیم ؟

استفتاء:

چگونه بین عقیده خود نسبت به خدا و نظریات صریحی که در برتری و بالا بودن خداوند متعال وجود دارند( و خدا را دست نیافتنی می داند) هماهنگی و سازگاری ایجاد کنیم ؟

جواب:

باسمه جلت اسمائه; با توجه به استدلال عقلی و قطعی که خدا جا و مکان ندارد ضروری است تا برخی عبارت‌های به ظاهر مخالف با این اصل را به گونه ای تفسیر کنیم تا با این اصل هماهنگی داشته باشند. حال به توضیح مفصّل این مسأله می پردازیم و نمونه‌هایی از عبارت‌های مربوط به برتری و بالایی که خداوند، خود را بدان متصف می کند می آوریم :
« يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ‌ »1 
« وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌ »2
منظور از این دو تعبیر، برتری در مقام و جایگاه معنوی است ، نه برتری مکانی و مادی که قابل احساس مادی باشد. لذا با توجه به این که خداوند برتری در مرتبت دارد بازگشت به او با تعابیری چون «عروج» و «صعود» و «رفعت» (معنوی) آمده است همچنان که در آیات کریمه ذیل می خوانیم : 
« تَعْرُجُ الْمَلاَئِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ‌ »3 
« إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ‌ »4 
« بَل رَفَعَهُ اللهُ إِلَيْهِ‌ ».5
و از این گونه آیات قرآنی موارد مشابه وجود دارد از قبیل:
« اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الاَْمْرَ‌ »6
و نیز تعبیر دیگری وجود دارد مبنی بر نزول قرآن و پایین آوردن آن :
« هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ »7
و اما در مورد آیه شریفه؛ « ءَأَمِنتُم مَن فِي السَّمَاءِ‌ »8
این آیه بیانگر این نیست که قطعاً منظور، خداوند است برای اینکه احتمال هم دارد که منظور، وجود فرشتگان باشد. روایاتی که در این باره وارد شده بر این دلالت ندارند که مقصود از «من فی السماء» خداوند است، و اگر فرض بگیریم که مقصود خداوند است، احتمال این هست که منظور قدرت خدا باشد برای این که آسمان‌ها جایگاه لوح محفوظ و سکونت فرشتگان است و از همانجاست که دستورات خداوند (اوامر و نواهی) و مظاهر رحمت و عذاب همواره نازل می گردد. و چه بسا برای همین است که دست و سرها در موقع دعا و نیایش به سوی آسمان بلند می شود.

--------------------------------------------------------------------------
1. «از پروردگارشان که حاکم بر آنهاست می ترسند » نحل16: 50 .
2. «و اوست والای بزرگ» بقره2: 255- شوری42: 4
3. « فرشتگان و روح، به سوی {او} بالا می روند »معارج 70: 4 .
4. « سخنان پاکیزه به سوی او بالا می رود» فاطر10:35
5. «بلکه خدا او را به سوی خود بالا برد » نساء4: 158
6. «سپس بر عرش استیلا یافت کار{آفرینش} را تدبیر می کند»یونس10: 3.
7. « اوست کسی که این کتاب { قرآن } را بر تو فرو فرستاد »آل عمران3: 7.
8. « آیا از آن کس که در آسمان است ایمن شده اید؟ »ملک 67: 16

موارد مرتبط چگونه می توانیم به قدرت خداوند معرفت پیدا کنیم؟ علم الهی چگونه است؟ آیا حضوری است یا حصولی؟
نظر شما :
captcha