استفتاء:
الف: گاهی انسان می داند كه كار بدی انجام داده ولی شیرینی گناه در وجود او از بین نرفته است. در این صورت حکم توبه او چیست؟
ب: آیا توبه باید با زبان اظهار شود یا صرف تصمیم به ترك و افزایش استقامت در برابر آن و یا پشیمانی از آن كافی است؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ الف:اگر واقعاً توبه کند ممکن نیست شرینی آن گناه از بین نرفته باشد بلکه حقیقت توبه پشیمانی از گناه انجام شده و تصمیم جدی گرفتن بر عدم تکرار این معصیت است و این امر جمع نمی شود با از بین نرفتن شیرینی آن معصیت.
ب: حقیقت توبه امری است قلبی ولی شرط قبولی توبه اظهار آن است با زبان.