استفتاء:
بعضى افراد در كتاب هايشان نوشته اند كه: «شيعيان، ائمه اطهار (عليهم السلام) را وسيله اى براى برآوردن حاجات دنيوى قرار مى دهند با اينكه ايشان براى هدايت بشر آمده اند نه اينكه مسائل دنيوى مردم را حل نمايند، چون مسايل دنيوى تابع وسائل طبيعى است و از همين باب است كه بعضى ها وقتى به مزارات (زيارتگاه ها) و حرم ها مشرف مى شوند از قبور ائمه اطهار (عليهم السلام) حاجات دنيوى طلب مى كنند كه اين كار درست نيست و بدعت مى باشد، زيرا ائمه (عليهم السلام) فقط واسطه امور معنوى مى باشند و ارتباطى به امور تكوينى ندارند».
آيا ائمه اطهار (عليهم السلام) در حال حيات و بعد از حيات، تنها وسايل و بركات الهى در امور معنوى مى باشند و يا اينكه در امور دنيوى و تكوينى هم مى شود از آنها كمك خواست و آنها را وسيله قرار داد؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ قطع نظر از دارا بودن ولايت تكوينى براى امام كه عبارت است از تصرف در عالم، ايجاداً و اعداماً، عالم طبيعت نيز مُنقاد آن بزرگواران است، البته نه به نحو استقلال، بلكه در طول قدرت خداوند تعالى و اختيار او. خداوند مى فرمايد: در طلب حاجات «وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» (1) يعنى واسطه قرار دهيد نزد پروردگار و آن واسطه اهل بيت (عليهم السلام) مى باشند و خداوند به واسطه آنها حاجات شما را برآورده مى نمايد. به همين دليل ـ مثلاً ـ در وقت كم آبى مى فرمايند: خدا را به حق امام زمان قسم بدهيد، به واسطه آن بزرگوار باران رحمت الهى بر شما نازل مى گردد.
--------------------------------------------------------------
1- مائده: 35.
