استفتاء:
چگونه مى توان اين حقيقت را براى اهل سنّت، تبيين نمود كه پس از شهادت امام حسين عليه السلام، آسمان براى ايشان گريست و پديده هايى از اين دست رخ داد؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ شما مى توانيد با استناد به كتاب هاى اهل سنّت، اين حقيقت را براى آنان تبيين نماييد؛ به عنوان مثال در كتاب هاى آنان آمده است كه در جريان جنگ صفين، از آسمان خون باريد و... چنانكه ذَهَبى در «سِيَر أعلام النُبَلاء» (ج 4، ص 510) مى نويسد: «... خونى تازه و خالص از آسمان باريدن گرفت و بر روى دجله فرود آمد...».
در تاريخ طبرى (ج 7، ص 389) نيز آمده است: خونى تازه و خالص از آسمان باريد.
هم چنين ابن كثير در البداية و النهاية (ج 7، ص 293) مى نويسد: ما در جنگ صفّين كه ميان على عليه السلام و معاويه در گرفت، حاضر بوديم، و بارش خون تازه و خالص از آسمان را به چشم خود مشاهده نموديم.
در مورد امام حسين عليه السلام و عاشورا نيز اين دست حوادث در كتب اهل سنّت، يافت مى شود چنانكه ابن عساكر، در «شرح حال امام حسين» ص 354 مى نويسد: «پس از يحيى بن زكريا، آسمان تنها براى يك نفر و آن هم حسين بن على عليهما السلام گريه كرد».
همين مطلب در كتاب هاى ذيل نيز آمده است:
1. بُغيَةُ الطَّلَب فى تاريخ حَلَب، صفحه 78/ أ، و در چاپى ديگر: 1 ص 93.
2. يَنابيعُ الْمَوَدَّة لِذَوى الْقُربى، تأليف قُندوُزى حَنَفى، ج3 ص83، نيز در صفحات 15، 20، 91، 101، 102.
3. تاريخ مدينةُ دَمِشْق، تأليف ابن عَساكر، ج 14، ص 227.
4. سِيَرُ الْأعلام تأليف ذَهَبى، ج 3، ص 312، به نقل از فسوى.
5. تهذيب الكمال تأليف المزى، ج 6، ص 433.
6. نَظمُ دُرَرُ السَّمْطَيْن، تأليف زَرَندى حنفى، ص 222.
7. ذَخائر العُقبى فى مَناقب ذَوى القُربى، تأليف طبرى، ص 145.