استفتاء:
در عصمت امامان اهل بيت عليهم السلام و از آن جمله امام حسن مجتبى عليه السلام هيچ شكى نيست، همچنين در اينكه صلح و آتش بس و پيمان نامه ايشان با معاويه به مصلحت امت اسلامى بوده و باعث آشكار شدن ماهيت او براى همگان شده است نيز ترديدى نيست؛ ولى اين نكته برايم قابل درك نيست كه: از آنجا كه اگر يكى از طرف هاى پيمان نامه شرايط آن را نقض نمايد، طرف ديگر حق باطل كردن معاهده را دارد و معاويه نيز از همان ابتدا شرايط پيمان نامه را زير پا گذاشت پس به چه دليلى حضرت امام حسن عليه السلام با او نجنگيد و يا اقدامى عليه او انجام نداد؟
واكنش حضرت عليه السلام در مقابل اين پيمان شكنى چه بوده است؟ موضع گيرى حضرت امام حسين عليه السلام در آن زمان چه بوده است؟ چرا كه بعضى از اشخاص اين مطلب را ترويج مى نمايند كه حضرت امام حسين عليه السلام در اين مورد مخالف برادر گرامى شان امام حسن عليه السلام بودند؟ آيا امام حسين عليه السلام ميان امضا كنندگان اين پيمان نامه بودند؟ چرا امام حسين عليه السلام نيز تا ده سال پس از شهادت حضرت امام حسن عليه السلام يعنى تا زمان مرگ معاويه در حالى كه شرايط عهدنامه از سوى معاويه نقض مى شد همچنان به پيماننامه پاى بند بودند و به جنگ عليه او اقدام نكردند؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ صلح امام حسن عليه السلام به دليل امكان پذير نبودن جنگ و جهاد، همراهى نكردن مردم و مايل نبودن آنان به پيكار بوده است كه اين مطلب را سندهاى تاريخى تأييد مى نمايد. امام حسين عليه السلام نيز با برادر گرامى شان موافق و همراه بودند و به همان دلايل ياد شده - و نه پيمان نامه - در ده سال پس از شهادت برادر گرامى اش امام حسن عليه السلام اقدامى ننمودند، ولى بعد از به خلافت رسيدن يزيد و از بين رفتن اين دلايل بازدارنده و فراهم آمدن شرايط قيام فوراً اقدام به قيام نمودند.