در عصمت امامان اهل بيت‏ عليهم السلام و از آن جمله امام حسن مجتبى‏ عليه السلام هيچ شكى‏ نيست، هم‏چنين در اينكه صلح و آتش بس و پيمان نامه ايشان با معاويه به مصلحت امت اسلامى بوده و باعث آشكار شدن ماهيت او براى همگان شده است نيز ترديدى نيست؛ ولى اين نكته برايم قابل درك نيست كه: از آنجا كه اگر يكى از طرف ‏هاى پيمان‏ نامه شرايط آن را نقض نمايد، طرف ديگر حق باطل كردن معاهده را دارد و معاويه نيز از همان ابتدا شرايط پيمان ‏نامه را زير پا گذاشت پس به چه دليلى حضرت امام حسن‏ عليه السلام با او نجنگيد و يا اقدامى عليه او انجام نداد؟

واكنش حضرت‏ عليه السلام در مقابل اين پيمان‏ شكنى چه بوده است؟ موضع ‏گيرى حضرت امام حسين ‏عليه السلام در آن زمان چه بوده است؟ چرا كه بعضى از اشخاص اين مطلب را ترويج مى ‏نمايند كه حضرت امام حسين‏ عليه السلام در اين مورد مخالف برادر گرامى ‏شان امام حسن‏ عليه السلام بودند؟ آيا امام حسين‏ عليه السلام ميان امضا كنندگان اين پيمان ‏نامه بودند؟ چرا امام حسين‏ عليه السلام نيز تا ده سال پس از شهادت حضرت امام حسن‏ عليه السلام يعنى تا زمان مرگ معاويه در حالى كه شرايط عهدنامه از سوى معاويه نقض مى‏ شد هم‏چنان به پيمان‏نامه پاى‏ بند بودند و به جنگ عليه او اقدام نكردند؟