سؤال 1: اگر كسى غسل جنابت يا حيض يا نفاس را چند روز فراموش كند و روزه بگيرد و در بين غسل جمعه نمايد، آيا تمام اين روزه ها را قضا كند يا فقط روزه هاى قبل از غسل جمعه را؟ آيا اين حكم اختصاص به روزه ماه رمضان دارد يا در غير آن همانند روزه نذر معين و قضا نيز جارى است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ نسيان در خصوص غسل جنابت موجب قضاء است آنهم در خصوص ماه رمضان. و در آن مورد هم قضاء روزه هايى كه بعد از غسل جمعه گرفته لازم نيست.
سؤال 2: در صورتى كه شخص جنب، در آخر وقت با تيمم نمازش را بخواند و روزه اش را بگيرد و معصيت كند و در اول وقت غسل نكند. آيا نمازها و روزه هايش صحيح است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ نمازها صحيح است، و در روزه بايد به جمع بين تيمم و روزه احتياط كند و قضاء آن را بعد از غسل به جا بياورد.
سؤال 3: آيا فاقد الطهورين (جنب و حائض و نفاس) در ماه رمضان روزه اش صحيح است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ صحيح است.
سؤال 4: آیا زن مى تواند در ماه مبارك رمضان جهت جلوگيرى از عادت ماهانه از قرص استفاده كند تا روزه بگيرد؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ بلى، مى تواند و مانعى ندارد.
سؤال 5: اگر فردى جوان كه در خانه پدرى ساكن است و قبل از اذان صبح جنب شده، به دليل خجالت و شرمندگى از خانواده به جاى غسل تيمم كند و قبل از ظهر غسل نمايد و روزه هم بگيرد، آيا روزه اش درست است يا خير؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ روزه او صحيح نيست چون خجالت مجوز غسل نكردن نيست; و روزه جنب بدون غسل باطل است.
سؤال 6: دو روز است كه نزديك بيدار شدنم خوابى مى بينم كه موجب بيرون آمدن منى از من مى شود. آيا روزه من باطل شده؟ و اگر غسل آن را نزديك اذان مغرب انجام دهم مشكلى دارد يا نه؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ بيرون آمدن منى در خواب موجب بطلان روزه نمى شود، و تأخير در غسل هم مانعى ندارد، مگر اينكه اين پيش از شب بشود و قبل از اذان صبح بيدار شويد در اين صورت بايد فوراً غسل كنيد تا اذان صبح گفته نشده است.
سؤال 7: اگر عمدا تا قبل از اذان صبح غسل نكنيم و با تيمم روزه بگيريم، بايد روزه را قضاء كنيم؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ بايد روزه را قضاء كنيد و كفاره هم بدهيد.
سؤال 8: آبى كه قبل از آب منى مى آيد حكمش چيست؟ اين آب مانند منى سفيد رنگ نيست بلكه بى رنگ است و همانند منى جهش ندارد بلكه به صورت ترشح مى آيد. الان ماه مبارك رمضان است و من هم با اين مشكل روبرو هستم كه نمى دانم بايد براى آن غسل كنم يا نه؟ آيا اين همان آب مذى است؟ آيا اين آب پاك است؟ اگر اين آب در زمان روزه من بيايد حكمش چيست؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ اين آبى كه اشاره كرديد مذى است. و مذى پاك است و موجب غسل و وضوء نيست. بلى يك مسأله ديگر هست و آن اينكه اگر انسان بول كند و استبراء نكند و چنين آبى خارج شود، و انسان شك كند كه بول است يا مذى، در خصوص اين صورت معامله نجس با او بايد بشود و وضوء هم بايد بگيرد براى نماز، به هرحال مذى پاك است و ناقض وضوء نيست غسل هم واجب نمى شود.
سؤال 9: آيا شخصى كه در شب ماه رمضان جنب و نزديك اذان صبح بيدار شده، مى تواند ابتدا سحر بخورد و بعد از اذان غسل كند؟ اگر شخص بعد از اذان از خواب بيدار شود تكليف او براى غسل چيست؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ اگر قبل از اذان صبح از خواب بيدار شود، چنانچه اگر اول سحرى بخورد اذان گفته مى شود و نمى تواند قبل از اذان غسل كند بايد اول غسل كند، ولى اگر وقت موسع است هر دو را مى تواند قبل از اذان انجام دهد، مختار است در تقديم غسل يا تأخير آن از سحرى خوردن. و اما اگر بعد از اذان از خواب بيدار شد، غسل براى روزه تأثير ندارد بايد براى نماز غسل كند.
سؤال 10: حكم روزه كسى كه پس از نزديكى با همسر خود، خوابش برده و موفق به انجام غسل واجب تا قبل از اذان صبح نشده است چيست؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ اگر به غير اختيار خوابش برده است يا آنكه بناء بر غسل كردن داشته و احتمال بيدار شدن مى داده است و به خواب رفته اما تا صبح بيدار نشده است ، روزه اش صحيح است و هيچ چيزى هم بر او نيست.
سؤال 11: خانمى كه شب جنب مى شود و به خاطر اين كه وسواس در غسل دارد عمداً مى خوابد تا در تنگى وقت تيمم كند; اتفاقاً بعد از اذان صبح بيدار مى شود، آيا روزه آن روز صحيح است؟ يا اين كه علاوه بر قضا، كفاره هم دارد؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ در صوم رمضان اگر عمداً بخوابد و بناى بر عدم غسل داشته باشد، روزه او باطل است; خصوصاً كه تيمم هم ننمايد; و قضا لازم است و كفاره هم دارد.
سؤال 12: خانمى كه وظيفه او در روزه ماه مبارك رمضان غسل استحاضه بوده است و عمداً تا تنگى وقت تأخير مى اندازد، به اين اميد كه در تنگى وقت تيمم كند ولى در تنگى وقت تيمم را فراموش مى كند، حكم روزه او چيست؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ غسل روزه شرط صحت صوم است، اگر آن را ترك كند، روزه اش باطل است.
سؤال 13: اگر زن مى داند يا احتمال مى دهد در ماه رمضان حيض مى شود، روزه را بگيرد يا نه؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ اگر بداند، روزه واجب نيست; و اگر احتمال دهد، واجب است.
سؤال 14: خانمى بعد از استفاده از كرم واژينال، در سحر ماه مبارك رمضان خون زيادى مى بيند كه مردد بين خون زخم و خون استحاضه است، لذا غسل انجام نمى دهد تا بعد از اذان ظهر; حكم نماز و روزه او چيست؟
جواب آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ روزه او صحيح است و نماز هم صحيح است; و براى بعد هم غسل لازم نيست.
سؤال 15: كسى كه قصد دارد روزه مستحبى بگيرد، اگر عمدا تا اذان صبح جنب بماند، آيا روزه اش صحيح است؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ بلى، صحيح است. بقاء بر جنابت تا صبح موجب باطل شدن روزه مستحبى، بلكه روزه واجب غيرمعين (غير از قضاء ماه رمضان) نمى شود; هر چند از روى عمد باشد.
سؤال 16: عادت خانمى هميشه 10 روزه است كه ساعت 8 صبح روز يازدهم 10 روز او كامل مى شود سحر روز دهم خود را پاك مى بيند; لذا با غسل وارد صبح مى شود و ساعت 10 صبح دوباره خون مى بيند، آيا اين خون تجاوز عن العشره را دارد؟ بنابراين، روزه او باطل است يا خير؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ خون مذكور حيض نيست و استحاضه است; و در صورت غسل استحاضه، اگر متوسطه يا كثيره باشد، روزه صحيح است.
سؤال 17: كسى كه جاهل به مسئله در رمضان غسل انجام نداده آيا روزه اش باطل و كفاره هم دارد يا نه؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ اگر جاهل مقصر نباشد; كفاره بر او نيست.
سؤال 18: اگر جاهل مقصر يا قاصر غسل را ارتماسى انجام داد آيا در ماه رمضان روزه اش باطل است يا نه؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ باطل نيست.
سؤال 19: در صورتى كه شخصى در چند روز از ماه رمضان مثل دهم، پانزدهم،بيستم غسل كرده و سپس علم اجمالى پيدا كرده كه يكى از آنها باطل بوده تكليفش چيست؟
پاسخ آیت الله العظمی روحانی:
باسمه جلت اسمائه؛ چنانچه غسل آخر در آن قاعده فراغ جارى نباشد مانند آنكه وسط غسل است در اغسال قبلى قاعده فراغ جارى است. و اگر در آن هم قاعده فراغ جارى باشد نسبت به صوم كه همه صحيح است و اما نسبت به نماز چنانچه آخرى كه علم اجمالى به بطلان يكى از آنها پيدا شده است در وقت باشد در خصوص آن نماز بايد بخواند و در گذشته ها قاعده حيلوله جارى است.