خطبه هفتاد و ششم:
از سخنان آن حضرت عليه السلام است (زمانی كه سعد ابن العاص از جانب عثمان حاكم كوفه بود براى حضرت در مدينه هديه و نامه اى فرستاد كه من سواى عثمان براى هيچ كس هديه به اين مقدار نفرستاده ام، حضرت چون نامه او را خواند فرمود):
(1) بنى اميه از ميراث محمد «صلى الله عليه و آله» (غنايمى كه به بركت آن حضرت رسيده است) اندكى به من مى دهند، مانند شيرى كه به بچه شتر هنگام دوشيدن مادرش داده می شود،
(2) سوگند به خدا اگر بر ايشان تسلط يافتم آنها را به دور اندازم مانند دور انداختن گوشت فروش پاره هاى جگر يا شكنجه خاك آلود را. (سيد رضى فرمايد:) و در روايت ديگر است التراب الوذمة و آن بر عكس الوذام التربة مى باشد.
و معنى ليفوقوننى فرمايش آن حضرت «عليه السلام» اينست كه از بيت المال اندكى به من مى دهند مانند فواق شتر و فواق به معنى يك بار شير دادن بچه شتر است از شير مادرش، و وذام جمع ذمة است و آن به معنى پاره شكنبه يا جگر مى باشد كه در خاك افتاده خاك آلوده گردد.
ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)