باب چهارم:
«فضيلت خواندن نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ثواب و اجر آن»
پدرم و محمّد بن حسن بن احمد بن وليد از محمّد بن حسن صفّار، از احمد بن حسن بن على بن فضّال، از عمرو بن سعيد از مصدق بن صدقه، از عمّار بن موسى ساباطى، از ابى عبد اللّه عليه السّلام، وى مى گويد:
از آن حضرت پرسيدم: آيا نماز در مسجد رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مانند نماز در شهر مدينه مى باشد؟
حضرت فرمودند: خير، زيرا نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم معادل با هزار نماز بوده و نماز در شهر مدينه مانند نماز در ساير شهرها است.
حدیث 2: حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ الْقُمِّيِّ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ الْبَجَلِيِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ مُرَازِمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الصَّلَاةِ فِي مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِي تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي غَيْرِهِ وَ صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ الْحَرَامَ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي مَسْجِدِي ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ فَضَّلَ مَكَّةَ وَ جَعَلَ بَعْضَهَا أَفْضَلَ مِنْ بَعْضٍ فَقَالَ وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهِيمَ مُصَلًّى وَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ فَضَّلَ أَقْوَاماً وَ أَمَرَ بِاتِّبَاعِهِمْ وَ أَمَرَ بِمَوَدَّتِهِمْ فِي الْكِتَابِ.
پدرم از سعد بن عبد اللّه بن ابى خلف قمى اشعرى، از احمد بن محمّد بن عيسى، از موسى بن قاسم بجلى، از كسى كه برايش نقل نموده، از مرازم، وى مى گويد:
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند: يك نماز در مسجد من معادل و مساوى با هزار نماز در غير آن بوده و نماز در مسجد الحرام مساوى با هزار نماز در مسجد من مى باشد.
سپس فرمودند: حقتعالى مكّه را بر ساير بقاع تفضيل داد و برخى از نواحى آن را بر بعضى ديگر برتر قرار داد فرمود: مقام ابراهيم را جايگاه پرستش خدا قرار دهيد.
و نيز فرمود: حق تعالى گروهى را بر ديگران تفضيل داد و امر نمود كه سايرين از آنها پيروى كنند و در كتاب عزيزش دستور داد كه مودّت و محبّت آن گروه را در دل داشته باشند.
حدیث 3: حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ أَبِيهِ إِسْمَاعِيلَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي الصَّامِتِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص تَعْدِلُ عَشَرَةَ أَلْفِ صَلَاةٍ.
على بن حسين بن موسى بن بابويه، از سعد بن عبد اللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از محمّد بن اسماعيل بن بزيع، از پدرش اسماعيل، از ابن مسكان، از ابى الصّامت، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام فرمودند: نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مساوى با ده هزار نماز مى باشد.
حدیث 4: حَدَّثَنِي جَمَاعَةُ مَشَايِخِي عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنِ الْحَسَنِ [الْحُسَيْنِ ]بْنِ سَعِيدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى وَ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ وَ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ جَمِيعاً عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ فِي مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ، فَإِنَّهُ [فإنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص] قَالَ صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِي هَذَا كَأَلْفِ صَلَاةٍ فِي مَسْجِدٍ غَيْرِهِ إِلَّا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَإِنَّ صَلَاةً فِي مَسْجِدِ الْحَرَامِ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي مَسْجِدِي.
جماعتى از مشايخ و اساتيدم، از عبد اللّه بن جعفر حميرى، از ابراهيم بن مهزيار، از برادرش على، از حسين بن سعيد، از صفوان بن يحيى و ابن ابى عمير و فضاله بن ايّوب جملگى از معاوية بن عمّار نقل كرده اند كه وى گفت:
حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام به ابن ابى يعفور فرمودند: در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم زياد نماز بخوان زيرا حضرتش صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند:
يك نماز در مسجد من مانند هزار نماز در مساجد ديگرى مى باشد مگر مسجد الحرام زيرا يك نماز در اين مسجد مساوى با هزار نماز در مسجد من مى باشد.
حدیث 5: مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ سَلَمَةَ وَ حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِي تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي غَيْرِهِ.
محمّد بن حسن، از سلمه و حكيم بن داود بن حكيم از سلمة بن خطّاب، از على بن سيف از جميل بن درّاج نقل نموده كه وى گفت:
شنيدم كه حضرت ابا عبد اللّه عليه السّلام مى فرمودند: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند:
يك نماز در مسجد من مساوى با هزار نماز در غير آن مى باشد.
حدیث 6: حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى السَّابَاطِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الصَّلَاةِ فِي مَسْجِدِ الرَّسُولِ ص هَلْ مِثْلُ الصَّلَاةِ فِي الْمَدِينَةِ قَالَ ع لَا لِأَنَّ الصَّلَاةَ فِي مَسْجِدِ الرَّسُولِ ص بِأَلْفِ صَلَاةٍ وَ الصَّلَاةَ بِالْمَدِينَةِ مِثْلُ الصَّلَاةِ فِي سَائِرِ الْأَمْصَارِ.
حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن خطاب، از مصدّق بن صدقه، از عمّار بن موسى ساباطى، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل نموده، وى مى گويد:
از خواندن نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم سؤال كرده و عرضه داشتم: آيا نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مساوى با نماز در مدينه مى باشد؟
حضرت فرمودند: خير؛ زيرا نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم معادل با هزار نماز بوده و نماز در مدينه مانند نماز در سائر شهرها است.
حدیث 7: حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِي تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي غَيْرِهِ.
حكيم بن داود از حكيم، از سلمه، از على بن سيف، از پدرش، از داود بن فرقد، وى مى گويد:
از حضرت ابا عبد اللّه عليه السّلام شنيدم كه مى فرمودند: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند:
يك نماز در مسجد من مساوى با هزار نماز در غير آن مى باشد.
حدیث 8: وَ عَنْهُ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ مُرَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ الْمَدِينَةِ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ صَلَاةٍ فِي غَيْرِهِ مِنَ الْمَسَاجِدِ.
حكيم بن داود از سلمه، از اسماعيل بن جعفر، از برخى اصحابش، از مرازم، از حضرت ابا عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
يك نماز در مسجد مدينه بالاتر از هزار نماز در ساير مساجد مى باشد.
کتاب «کامل الزّیارات»، ترجمه: سيد محمدجواد ذهنى تهرانى