استفتاء:
در روايتى آمده است صفوان جمال ـ او از بهترين اصحاب امام كاظم(عليه السلام) و از نزديكان اوست ـ از طريق استخاره به امامت امام رضا (عليه السلام) استدلال كرده است. شيخ طوسى در كتاب الغيبة از على بن معاذ روايت كرده و گفته است: به صفوان بن يحيى گفتم به چه چيز على بن موسى (عليهما السلام) را شناختى؟ گفت: دو ركعت نماز خواندم، دعا كردم و استخاره گرفتم و به او يقين نمودم». آيا اين صحيح است كه امام از طريق استخاره مشخص شود؟ آيا استخاره در همه حالات درست است يا فقط هنگام شك و ترديد؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه:
سند روايت مذكور به واسطه على بن معاذ كه جزء مجهولان است ضعيف مى باشد، علاوه بر آن، احتمال مى رود كه استخاره در اين روايت، به معناى دعا و طلب خير از خداى متعال باشد، و در اين صورت معناى روايت چنين خواهد بود كه: صفوان نماز خوانده، تضرع نموده و از خدا خواسته كه خير را براى او انتخاب نمايد، و او را به حقيقت راهنمايى كند، و خدا از طريق برخى نشانه ها و قرينه ها صفوان را راهنمايى كرده تا اين كه او توانسته است به امامت امام رضا (عليه السلام) يقين آورد.
مشروعيت استخاره، مختص به حال حيرت و ترديد در امور عادى زندگى است و در مورد احكام شرعى و مسائل اعتقادى مورد ندارد.
