استفتاء:
در حدیثی از ائمه اهل بیت عصمت و طهارت آمده است : « ما حجّت خداییم و فاطمه حجّت خدا بر ماست »، معنای حجّت چیست؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه; به نظر می رسد که مقصود از واژه « حجّت » به همراه حرف جرّ «عَلَی »، همان معنای لغوی آن باشد؛ حجّت در لغت به چیزی اطلاق می شود که می توان به آن استدلال و استناد نمود، بنابراین همانگونه که ائمه معصومین، حجّت خدا بر مردم هستند و خداوند به وسیله آنها علیه بندگان خود، استدلال می کند، فاطمه زهرا (س) نیز حجّت خداوند بر فرزندان خود محسوب می شود چرا که ایشان بر اساس روایات وارده پیرامون مصحف فاطمه (س) و سایر احادیث شریفه، از واسطه‌های انتقال علم الهی به ائمه بوده و آنان گهگاه به هنگام تشریع، از مصحف مادر خود صدیقه طاهره (س) استفاده می کردند؛ از میان روایات مذکور می توان به این روایت از امام صادق(ع) اشاره نمود که : عبدالله بن حسن پسر عموی امام صادق (ع) از ایشان پرسید : این را از کجا آورده اید؟ امام فرمود : آن را در کتاب مادرت فاطمه (س) خواندم، این روایت نشان می دهد که فاطمه زهرا (س) از طریق علم خود، حجّت خدا بر فرزندان خویش است.
