ممسوس فى ذات الله تعالى

باسمه جلت اسمائه؛ گاهى اوقات، واژه ممسوس به معناى ديوانه به كار مى رود كه در اين صورت، روايت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) بدين معناست كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) آنقدر خداى تعالى را دوست دارد و رضاى او را دنبال مى كند كه گويا در راه عشق به او ديوانه شده است; در مورد صفات مؤمنين كامل نيز آمده است كه هر كس به آنان بنگرد گمان مى كند ديوانه شده اند، اين احتمال هم وجود دارد كه معناى مجازى ممسوس، مدّ نظر باشد كه در اين صورت، آميخته شدن عشق خداوند با گوشت و خون اميرالمؤمنين (عليه السلام) از آن برداشت مى شود.

----------------------------------------------------------------

1- بحارالانوار، ج 39، ص 313; حلية الاولياء، ابونعيم اصفهانى، ج 1، ص 68.