عربی
بروزرسانی: ۱۴۰۲ چهارشنبه ۲۲ آذر
  • اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
باب چهل و يكم:
«دعای فرشتگان در حقّ زائرين قبر امام حسين عليه السّلام»
 
حدیث 1: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْكُوفِيُّ عَنْ خَالِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ الْكَلْبِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ وَ لَا يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا يَمْرَضُ إِلَّا عَادُوهُ، وَ لَا يَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَيْهِ [وَعَلَى جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ.
محمّد بن جعفر رزّاز كوفى از دایى خود محمّد بن الحسين بن ابى الخطّاب، از موسى بن سعدون، از عبداللّه بن قاسم از عمر بن ابان الكلبى، از ابان بن تغلب نقل كرده كه وى گفت:
امام صادق عليه السّلام فرمودند: چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام بوده كه جملگى ژوليده و گرفته و حزين مى‏ باشند و تا روز قيامت بر آن جناب مى‏ گريند، رئيس ايشان فرشته ‏اى است كه به او منصور گفته مى‏ شود، هيچ زائرى به زيارت آن حضرت نمى ‏رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش مى‏ روند و هيچ وداع كننده ‏اى با قبر آن حضرت وداع نكرده مگر آنكه اين فرشتگان مشايعتش مى‏ كنند و مريض نمى‏ شود مگر آنكه عیادتش كرده و نمى ‏ميرد مگر آنكه ايشان بر جنازه ‏اش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برايش مى‏ كنند.
 
حدیث 2: وَ حَدَّثَنِي أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ وَكَّلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالْحُسَيْنِ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ كُلَّ يَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً وَ يَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ يَقُولُونَ يَا رَبِّ هَوءُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَيْنِ ع افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ بِهِمْ - كَذَا و كَذَا -
پدرم و محمّد بن الحسن و على بن الحسين، از سعد بن عبداللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از على بن الحكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبداللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت امام حسين عليه السّلام موكّل ساخته كه همگى ژوليده و غمگين بوده و هر روز بر آن حضرت صلوات فرستاده و زائرينش را دعاء كرده و مى‏ گويند:
پروردگارا، اين جماعت زائرين حسين عليه السّلام هستند با ايشان چنين و چنان نما.
 
حدیث 3: حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِيِّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع أَمَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ فِيمَنْ تَدْعُو لَهُ الْمَلَائِكَةُ.
حكيم بن داود از سلمه، از موسى بن عمر، از حسّان بصرى، از معاوية بن وهب، از حضرت ابى عبداللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام را ترك مكن، آيا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه فرشتگان براى آنها دعا مى‏ كنند.
 
حدیث 4: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ وَكَّلَ اللَّهُ تَعَالَى بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ ع سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ كُلَّ يَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً مِنْ يَوْمَ قُتِلَ إِلَى مَا شَاءَ اللَّهُ يَعْنِي بِذَلِكَ قِيَامَ الْقَائِمِ ع وَ يَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ يَقُولُونَ يَا رَبِّ هَوءُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَيْنِ ع افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ بِهِمْ.
محمّد بن حسن بن احمد بن وليد، از محمّد بن حسن صفّار، از احمد بن محمّد بن عيسى از على بن حكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبداللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السّلام موكّل ساخته كه هر روز بر او صلوات فرستاده و از روزى كه آن حضرت شهيد شدند تا زمانى كه خدا مى‏ خواهد يعنى زمان قيام قائم عليه السّلام ايشان ژوليده و غمگين مى ‏باشند، براى زائرين حضرت دعاء كرده و مى‏ گويند:
پروردگارا، ايشان زائرين حسين عليه السّلام بوده با ايشان چنين و چنان نما.
 
حدیث 5: حَدَّثَنِي الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ كَأَنِّي بِالْقَائِمِ عَلَى نَجَفِ الْكُوفَةِ وَ قَدْ لَبِسَ دِرْعَ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيَنْتَفِضُ هُوَ بِهَا فَتَسْتَدِيرُ عَلَيْهِ فَيُغَشِّيهَا بِحَدَاجَةٍ مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ يَرْكَبُ فَرَساً أَدْهَمَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ شِمْرَاخٌ- فَيَنْتَفِضُ بِهِ انْتِفَاضَةً لَا يَبْقَى أَهْلُ بَلَدٍ إِلَّا وَ هُمْ يَرَوْنَ أَنَّهُ مَعَهُمْ فِي بِلَادِهِمْ فَيَنْتَشِرُ رَايَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص عَمُودُهَا مِنْ عَمُودِ الْعَرْشِ وَ سَائِرُهَا مِنْ نَصْرِ اللَّهِ- لَا يَهْوَى بِهَا إِلَى شَيْءٍ أَبَداً إِلَّا هَتَكَهُ اللَّهُ فَإِذَا هَزَّهَا لَمْ يَبْقَ مُوءْمِنٌ إِلَّا صَارَ قَلْبُهُ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ وَ يُعْطَى الْمُوءْمِنُ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ لَا يَبْقَى مُوءْمِنٌ إِلَّا دَخَلَتْ عَلَيْهِ تِلْكَ الْفَرْحَةُ فِي قَبْرِهِ وَ ذَلِكَ حِينَ يَتَزَاوَرُونَ فِي قُبُورِهِمْ وَ يَتَبَاشَرُونَ بِقِيَامِ الْقَائِمِ فَيَسْخَطُ عَلَيْهِ ثَلَاثَةَ عَشَرَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ مَلَكاً قُلْتُ كُلُّ هَوءُلَاءِ الْمَلَائِكَةُ قَالَ نَعَمْ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ نُوحٍ فِي السَّفِينَةِ وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ إِبْرَاهِيمَ حِينَ أُلْقِيَ فِي النَّارِ وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ مُوسَى حِينَ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ وَ الَّذِينَ كَانُوا مَعَ عِيسَى حِينَ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ مَعَ النَّبِيِّ ص مُسَوِّمِينَ، وَ أَلْفٌ مُرْدِفِينَ وَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَ عَشَرَةَ مَلَائِكَةً بَدْرِيِّينِ وَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ هَبَطُوا يُرِيدُونَ الْقِتَالَ مَعَ الْحُسَيْنِ ع فَلَمْ يُوءْذَنْ لَهُمْ فِي الْقِتَالِ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ، وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا يَمْرَضُ مَرِيضٌ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا يَمُوتُ مَيِّتٌ إِلَّا صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ كُلُّ هَوءُلَاءِ فِي الْأَرْضِ يَنْتَظِرُونَ قِيَامَ الْقَائِمِ ع إِلَى وَقْتِ خُرُوجِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ.
حسين بن محمّد بن عامر، از احمد بن اسحاق بن سعد، از سعدان بن مسلم، از عمر بن ابان، از ابان بن تغلب، از حضرت ابى عبداللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
گويا مى ‏بينم حضرت قائم عليه السّلام را كه بر بلندى شهر كوفه بوده و زره رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را به تن نموده، پس زرع را به تن خود حركت داده تا بر بدن احاطه كرده و آن را بپوشاند، آن حضرت در زير هودجى از استبرق قرار داشته و بر اسبى خاكسترى كه بين دو چشمانش سفيدى مى ‏باشد سوار مى ‏باشند، پس اسب حركتى به خود داده و اهل هر شهرى مى‏ بينند كه راكب و مركب با ايشان در شهرشان مى ‏باشد و بدين ترتيب پرچم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را در تمام بلاد منتشر مى‏ فرمايد، عمود اين پرچم از عمود عرش بوده و بر بقيه آن نقش نَصْرٌ مِنَ اللّهِ مى ‏باشد، آن پرچم بر چيزى فرود نمى‏ آيد مگر آنكه حق تعالى آن چيز را نابود مى ‏فرمايد هنگامى كه پرچم به اهتزاز و حركت در مى ‏آيد هيچ مؤمنى باقى نمى ‏ماند مگر آنكه قلبش همچون آهنى سخت مى ‏باشد، به هر مؤمنى نيروى چهل مرد داده مى‏ شود و نيز هيچ مؤمن مرده ‏اى باقى نمى‏ ماند مگر آنكه اين فرح و سرور در قبرش داخل مى شود و اين در وقتى است كه اهل قبور يك ديگر را در قبرها زيارت مى ‏كنند و به آنها بشارت به قيام قائم داده مى ‏شود، سيزده ميليون و سيصد و سيزده فرشته به دنبال آن حضرت بانگ برآورند.
راوى عرض مى‏ كند: تمام اين جمعيت فرشتگانند؟
حضرت مى ‏فرمايند:
بلى، آنها عبارتند از:
الف: فرشتگانى كه با حضرت نوح عليه السّلام در سفينه بودند.
ب: فرشتگانى كه با حضرت إبراهيم عليه السّلام بودند وقتى آن حضرت را در آتش انداختند.
ج: فرشتگانى كه با حضرت موسى عليه السّلام بودند زمانى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافت.
د: فرشتگانى كه با حضرت عيسى عليه السّلام بودند وقتى كه حق تعالى او را از زمين به آسمان برد.
ه: چهار هزار فرشته مسوّمين (نشانه گذارنده) و هزار فرشته مردفين (بعضى تابع برخى ديگر مى‏ باشند).
و: سيصد و سيزده فرشته كه در جنگ بدر حاضر گشتند.
ز: چهار هزار فرشته كه از آسمان به قصد قتال در ركاب همايون حضرت امام حسين عليه السّلام از آسمان نازل شده پس به آنها اذن قتال داده نشد پس كنار قبر آن حضرت با هيئتى ژوليده و حالى حزين و غمگين باقى مانده و از آن روز تا قيامت براى حضرت گريان مى‏ باشند، رئيس ايشان فرشته ‏اى است كه به آن منصور گفته مى‏ شود، زائرى نيست كه به زيارت آن حضرت رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش رفته و آن جناب را وداع نمى‏ كند مگر آنكه آنها به مشايعتش رفته و بيمار نشده مگر آنكه ايشان عيادتش مى ‏نمايند و ميّتى از دنيا نرفته مگر آنكه بر جنازه‏ اش نماز خوانده و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى ‏كنند و تمام اين فرشتگان در زمين منتظر قيام قائم عليه السّلام بوده كه در وقتش خروج فرمايد، صلوات اللّه عليه.
 
کتاب «کامل الزّیارات»، ترجمه: سيد محمدجواد ذهنى تهرانى
موارد مرتبط باب 1: ثواب زيارت پيغمبر اكرم و اميرالمؤمنين و حسنين صلوات اللّه عليهم اجمعين باب 2: ثواب زيارت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باب 3: زيارت قبر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و خواندن دعاء نيز بر آن باب 4: فضيلت خواندن نماز در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ثواب و اجر آن باب 5: زيارت حضرت حمزه، عموى گرامى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و قبور شهداء باب 16: در بيان خبر دادن جبرئيل عليه السّلام از شهادت حضرت حسين بن على عليهما السّلام باب 17: سخن جبرئيل با رسول خدا (ص) و نشان دادن سرزمينى كه امام مظلوم (ع) در آن كشته‏ می شود باب 18: آياتى كه درباره شهادت امام حسين (ع) نازل شده و بيان انتقام حق تعالى از قاتلين اگر چه در زمانى بس متأخّر باشد باب 19: آگاه بودن انبياء از شهادت حضرت حسين بن على عليهما السّلام باب 20: آگاهى فرشتگان از شهادت حضرت حسين بن على عليهما السّلام