پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
غيرت و تعصب اهل بيت (عليهم السلام)
استفتاء:

يك مسأله مدام ذهن مرا به خود مشغول كرده كه برايم غير قابل تحمل شده است و آن اين كه هميشه از غيرت اهل بيت (عليهم السلام) در مناسبت هاى مختلف خوانده و شنيده ام، از آن جمله عملكرد امام حسين (عليه السلام) هنگام شهادت فرزند بزرگوارش على اكبر (عليه السلام) كه از ترس هتك حرمت خواهر گرامى شان حضرت زينب (عليها السلام) به سوى ايشان شتافتند و بدن مبارك فرزند بزرگوار خود را در ميدان كربلا رها نمودند. حال اين سؤال به ذهن مى رسد كه هنگام يورش ستمگران به بانوى گرامى حضرت زهرا (عليها السلام)، حضرت امام على (عليه السلام) كجا بودند؟ موضع ايشان چه بود؟ و چه دلايلى پيرامون اين موضع گيرى ايشان داريم؟!

جواب:

باسمه جلت اسمائه؛ بر كسى پوشيده نيست كه ما به عنوان پيروان مكتب اهل بيت (عليهم السلام) در وهله نخست بايد نسبت به عملكرد ايشان حالت تسليم و رضايت داشته باشيم، حتى اگر مقصود و هدف امور بر ما پوشيده باشد، زيرا ممكن است رازى در ميان باشد و يا ما توانايى فهم امور را نداشته باشيم.

در اين مورد از اهل بيت (عليهم السلام) روايت شده است: «Ø§Ù…ور ما بسيار سخت Ùˆ دشوار است به گونه اى كه جز براى فرشته اى مقرب يا پيامبرى فرستاده Ùˆ يا بنده اى كه خداوند قلبش را با ايمان آزموده باشد قابل تحمل نمى باشد» (1).

اما درباره واكنش حضرت اميرمؤمنان (عليه السلام) در مقابل اين واقعه بايد بگوييم كه: بى ترديد حضرت اميرمؤمنان(عليه السلام) سرور و آقاى تمام غيرتمندان مى باشند ولى اگر بقاى دين الهى به قيمت صبر آن حضرت (عليه السلام) بر تحمل تمامى سختى ها و دشوارى ها توسط ايشان و اهل بيت گرامى شان قرار گيرد بى گمان ايشان صبر و شكيبايى خواهند نمود، بخصوص اگر اين مصائب پيش از اين توسط رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) به ايشان اطلاع داده شده باشد و او را به صبر و شكيبايى دعوت نموده باشد.

با اين وجود ايشان غيرت علوى خود را آشكار نمودند Ùˆ اظهار فرمودند كه اگر وصيت Ùˆ سفارش رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) نبود از آنها باك Ùˆ هراسى نداشتند، چنانكه در برخى از روايات آمده  است:

«Ø¹Ù„Ù‰ (عليه السلام) به سمت عمر يورش برد، گريبانش را گرفت، او را به زمين زد، ضربه اى به بينى Ùˆ گردن او نواخت Ùˆ قصد نمود او را به قتل برساند، اما به ياد فرموده Ùˆ سفارش رسول خدا (صلى الله عليه وآله) افتاد Ùˆ  فرمود:
اى پسر صهاك (منظور عمر ابن خطاب است) به خداوندى كه محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) را به نبوتش گرامى داشت سوگند كه اگر امر Ùˆ عهد خداوند به رسولش (صلى الله عليه وآله وسلم) نبود هرگز قدرت داخل شدن به منزلم را نداشتى» (2).

------------------------------------------------------------------------

1- Ø¥Ù†Ù‘ أمرَنا صَعبٌ مُستصعبٌ لا يتحمله الاّ ملكٌ مقرّبٌ أو نبى مرسلٌ، أو عبدٌ امتحن الله قلبَه بالإيمان; الخصال، ص 624.

2- ÙÙ‚ال (عليه السلام): «ÙŠØ§ بنَ صِهاك Ù€ لو لا كتابٌ مِنَ الله سبق، Ùˆ عَهِدَه إلىَّ رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) لعَلِمتَ أنّك لا تدخل بَيتى»; كتاب سليم بن قيس، ص 150; بيت الأحزان، ص 110; بحارالانوار، ج 26ØŒ ص 266; تفسير قمى، ج 159ØŒ ص 2.