تاريخ: 22/10/1356

بسمه تعالى و اليه المشتكى
(وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).
به دنبال نشر مقالاتى در انكار پاره اى از احكام ضروريه اسلام مانند «حجاب» و اهانت در روزنامه هاى تهران به مقام شامخ روحانيت و علماى اسلام و مرجعيت شيعه، كه امام ارواحنا فداه اهانت به آنها را اهانت به پيغمبر(صلى الله عليه وآله)دانسته، عواطف پاك مردم مسلمان ايران جريحه دار شد و طلاب عزيز و فضلاى حوزه علميه به همراهى مؤمنين در روز 18 دى ماه به صورت دسته جمعى به منازل مراجع تقليد مراجعه نموده و به عنوان تقبيح اين قبيل نوشته ها و اعمال غيراسلامى در تظاهرات آرامى شركت نمودند، اما متأسفانه در روز 19 دى مأمورين مسلح دولتى برخلاف هر گونه اصل اخلاقى و انسانى و برخلاف صريح اصل نهم متمم قانون اساسى به افراد بى سلاح و بى پناه حمله كردند و با تيراندازى وحشيانه اى كه با هيچ منطقى قابل توجيه نيست، ده ها نفر از طلاب جوان و مردم مسلمان را كشته و عده زيادى را مجروح ساخته و آنگاه مانند فاتحين به رژه شرم آورى در جلوی صحن مطهر پرداختند.
اين فاجعه دلخراش، كه در صفحات تاريخ ثبت خواهد شد و موجب تأثر و تأسف هر انسان با احساسى است، سودى جر افزودن به كينه و نفرت مردم مسلمان بر عاملين آن نخواهد داشت و مايه اندوه است كه هنوز اجساد مقتولين از طلاب و مردم مسلمان را به صاحبان آنها تحويل نداده اند و امكان ملاقات زخمى شدگان را از ما سلب كرده اند و با محاصره منازل مراجع ارتباط آنان را با حوزه علميه و مردم قطع كرده اند و عده اى از فضلا و مدرسين حوزه را نيز دستگير و تبعيد نموده اند.
آيا اين است مفهوم آزادى و فضاى سياسى باز؟ آيا اين است مراعات اصول بين المللى و قانون اساسى؟ آيا اين است احترام به حقوق بشر؟
ما اين قبيل اعمال خلاف انسانى و ضد بشرى و قرون وسطايى را تقبيح نموده و محكوم مى دانيم و از خداى متعال بر بازماندگان شهداى اين فاجعه، شهداى راه حق و فضيلت صبر و اجر جزيل خواهانيم و حتماً خداوند مسئولين اين جنايت را به سختى كيفر خواهد فرمود. (فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَه إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو الانتِقَام).