بسم الله الرحمن الرحيم
به عرض مي ‎رساند: بعد از تقديم مراتب مرسومه و استعلام از صحت مزاج شريف خاطر شريف را مستحضر می ‎دارد که يک هفته قبل عريضه ‎ای به خدمت عالی ارسال، اليوم هم رقيمة محترمة غير مورّخه زيارت، ضرور ايجاب کرد که جواب او را فوری بنويسم. ان شاء الله تعالی از حقير نسبت به جنابعالی بی ‎ارادتی نخواهد شد. اگر در جواب رقيمه تأخير می ‎شود از بی ‎اخلاصی و العياذ بالله از بی ‎اعتنايی نيست. غالباً احقر نمی ‎رسم و جواب مکاتيب تعطيل می ‎شود. چندی قبل ملاحظه کردم که جواب ‎های لازمه تأخير شده، قسم خوردم تا ده شب هر شبی يک مکتوب بنويسم. يکي از آنها مکتوبی بود که به خدمت عالی ارسال داشتم. جنابعالی نور چشم احقريد. عزت شما عزّت من است. بعد از مردن، حيات من به حيات شماها است. نتيجه عمر و زحمات احقر جنابعالی و امثال آن جناب است. چگونه متصوّر است که احقر کم اعتنايی به شماها بنمايم. احقر که از دنيا خيری نديده ‎ام به جز تربيت چند نفر که به منزله اولاد و ثمره قلب احقرند. ........ 

ابوالقاسم موسوی الخوئی
6 ربیع الثانی 1370