باسمه جلت اسمائه؛ هیچ فرد متدینی منکر اصالت عرفان به معنی حقیقی آن نمی باشد و اما عرفان حقیقی برخاسته از قرآن مجید و احادیث معصومین علیهم السلام است و مقدمه عرفان حقیقی شناخت امام زمان ارواحنا فداه است.

و اما عارف‌نمایان که عشق را جایگزین عقل نموده و احادیث جعلی در تعریف عشق و عاشقی در آثارشان ذکر می نمایند از آنان باید دوری جست.

حضرت امیر علیه السلام می فرماید: إنّما الأئمّةُ قُوّامُ اللّهِ على خَلْقِهِ، و عُرَفاؤهُ على عِبادِهِ، و لا یدْخُلُ الجنّةَ إلّا مَنْ عَرَفَهُمْ و عَرَفُوهُ، و لا یدْخُلُ النّارَ إلّا مَنْ أنْکرَهُمْ و أنْکروهُ (1)

بنابراین از عرفان‌نمایان که گاهی مثنوی را بالاتر از قرآن می دانند و گاهی هم یک تار سبیل خود را معادل قرآن می دانند و می گویند اذا ظهرت الحقائق بطلت الشرایع باید دوری جست، این رشته سر دراز دارد و با این مختصر به جایی نمی رسد.

من به شما توصیه می کنم فقط راه قرآن و پیغمبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام را ادامه دهید که به سعادت ابدی نائل خواهید شد و گول الفاظ را نخورید.

-------------------------------------

۱- همانا امامان از جانب خدا تدبیر کننده کار مردمانند و کار گزاران او بر بندگانش. به بهشت در نمى آید مگر کسى که آنان را بشناسد و آنها نیز او را، و به دوزخ وارد نمى شود مگر کسى که ایشان را انکار کند و ایشان نیز او را نشناسند و نپذیرند. نهج البلاغه، خطبه ۱۵۲