باسمه جلت اسمائه; علم الهی به معنای هویدا بودن همه اشیای خارج از ذات الهی، برای ذات مقدس خداوندی و احاطه او بر همه آنهاست. علم الهی ـ پس از وجود اشیاء ـ از نوع علم حضوری محسوب می شود که عبارت است از حضور معلوم نزد عالم بدون واسطه شدن صورت معلوم، از آن جا که هرچه غیر خداست به خاطر وابستگی به وی در خلقت و بقا، نزد خداوند حاضر است و واسطه شدن به هیچ صورتی ضرورت ندارد، پس علم (آگاهی) خدا به آن حضوری است.