باسمه جلت اسمائه; از معصوم در مورد مُصحف سالار بانوان فاطمه عليها السلام سؤال شد، كه در پاسخ فرمود: فاطمه عليها السلام پس از رحلت جانسوز پيامبر، 75 روز در اين جهان زيست در حالى‏ كه اندوهى بزرگ از غروب خورشيد رسالت بر گستره قلب نازنين او نشست. به‏ همين جهت فرشته وحى در آن مدّت، گاه و بى‏ گاه به ديدارش مى ‏آمد و براى آرامش‏ خاطر بخشيدن به او در آن سوگ جانسوز، تسليت مى گفت و از شرايط و جايگاه والاى پدرش در آن سرا او را آگاه مى ‏ساخت، و نيز از رويدادهاى سختى خبر مى‏ داد كه براى نسل ارجمندش در راه بود، و او به اميرمؤمنان مى‏ گفت و آن حضرت آن‏ها را مى‏ نوشت، كه در نهايت اين شد مُصحف فاطمه عليها السلام. در روايت ديگرى از امام صادق علیه السلام آمده است كه فرمود: مُصحف فاطمه عليها السلام نوشته اى است همانند قرآن، اما به خداى سوگند كه حرفى از قرآن شما در آن نيست. در آن نوشته چيزى از حلال و حرام نيست، بلكه در آن علم و آگاهى از هر رويدادى است كه روى خواهد داد. و اين نوشته اينك نزد امام عصر عليه‏ السلام است. (1)

---------------------------------------------------------------------
1ـ در روايات بسيارى از پيشوايان راستين آمده است كه: مُصحف فاطمه عليها السلام نزد امامان اهل بيت علیهم السلام است؛ براى نمونه: در كتاب «صافى» به روايت از «بصائر الدّرجات» آمده است كه امام صادق علیه السلام فرمود: فاطمه عليها السلام «مُصحفى» را به ‏يادگار نهاد كه نزد پيشوايان اهل بيت است. آن «مُصحف» نه قرآن خدا، امّا سخنى از پيام اوست كه بر فاطمه عليها السلام فرو فرستاده و پيامبر، آن را املا نموده و اميرمؤمنان آن را نوشته است. بصائر الدّرجات، ص 156، ح 14.