باسمه جلت اسمائه؛ ظاهر اين آيه كريمه حكايت از اين دارد كه خداوند نسل بشر را به دو دسته تقسيم مى نمايد: دسته اول كه ارتباط و وابستگى آنان به يكديگر از راه پيوند نسبى و خونى است و دسته دوم كه ارتباط و وابستگى ميان آنان از طريق پيوند سببى و ازدواج صورت مى گيرد؛ ولى در نهايت، اصل همه از آب و خاك خواهد بود. (امّا روايات، صِهر را به دامادى اميرالمومنين نسبت به رسول خدا تأويل كرده اند). (2)

------------------------------------------------------------------

1. «و او خدايی است که از آب (نطفه) بشر را آفريد و بين آن ها خويشی نسب و بستگی ازدواج قرار داد»؛ فرقان (25): 54.
2. پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمود: پس آن را خدا دو قسمت كرد. نصف را در عبدالله بن عبدالمطلب قرار داد و نصف را در ابى طالب. پس من از نصف آن آب و على از نصف ديگر خلق شد؛ پس على برادر من در دنيا و آخرت است. سپس اين آيه را خواند: «و هو الذى خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً»؛ بحار الانوار، ج 15، ص 13، باب 1، ح 16.