پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
تفسير آيه شريفه: «جَنَّات تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ» چيست؟
استفتاء:

تفسير آيه شريفه: «جَنَّات تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ» (1) چيست؟

جواب:

باسمه جلت اسمائه؛ مقصود از «جنات» يا همان بهشت ‌ها، باغ ‌هاى سراسر درخت و ميوه است و به همين دليل است كه قرآن كريم جريان آب را در حال گذر از زير آن ها توصيف مى‌ كند. يعنى در حال جريان از زير درختان و نخل‌ هاى آن، با اين همه تمام اين توصيفات همان ‌گونه كه در برخى از پاسخ ‌هايمان نيز بيان كرديم در جهت نزديك نمودن امر و موضوع نامحسوس به محسوس است و گرنه در بهشت امورى هست كه نه چشمى ديده، نه گوشى شنيده و نه بر ذهن و دلى گذشته است.

------------------------------------------------------------------
1. «در بهشتی که در زير درختانش نهرها جاری است»؛ صف (61): 12.