پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
مقصود آيه 45 سوره فرقان از «مد الظل»، گستراندن سايه، چیست؟
استفتاء:

معنا و مفهوم این آیه که خداوند می ‌فرماید: «أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِناً ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلا ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضاً يَسِيرا»ً (1) چیست؟

جواب:

باسمه جلت اسمائه؛ مقصود اين آيه شريفه از «مد الظل» يا گستراندن سايه، بلند شدن تدريجى سايه از ظهر به بعد است. اين كشيده شدن سايه بر اساس نزديكى خورشيد به افق و از سمت غرب به شرق اتفاق مى ‌افتد و نقطه پايانى اين بلند شدن سايه هنگام غروب آفتاب است. سايه در زمان ‌هاى مختلف در حال حركت به نظر مى ‌رسد و اگر خدا مى‌ خواست مى توانست آن را ساكن و غير متحرك بنمايد.

--------------------------------------------------------------

1. «آيا نديدی که خدای تو چگونه سايه را با آنکه اگر خواستی ساکن کردی (بر سر عالميان) بگسترانيد؟ آن گاه آفتاب را بر آن دليل قرار داديم. سپس ظلّ آن آفتاب (منبسط) را به سوی خود تدريجا قبض می کنيم»؛ فرقان (25): 45 و 46.