پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
علت انتساب سوره قدر به ائمه (علیهم السلام) و انتساب سوره توحيد به خداوند
استفتاء:

همانطور كه در داستان اسراء و معراج آمده است چگونه سوره قدر، منسوب به محمد و آل محمد (عليهم السلام) و سوره توحيد منسوب به خداوند عز و جل مى باشد؟

جواب:

باسمه جلت اسمائه؛ همان گونه كه نسب، منزلت و موقعيت فرد را نسبت به كسى كه به او منسوب مى گردد آشكار و مشخص مى سازد سوره قدر نيز موقعيت و منزلت اهل بيت رسول خدا (صلى الله عليه وآله) را در نزد خدا مشخص مى نمايد و اين از دو جنبه است:

جنبه نخست: از مقايسه اين شب كه طبق روايات معتبر در آن زمان مرگ ها و كارها بر امام (علیه السلام) عرضه مى گردد با دو هزار ماهى كه بنى اميه حكومت كردند آشكار مى شود كه يك شبِ منسوب به اهل بيت محمد (صلى الله عليه وآله) از تمامى آن دوران ياد شده يعنى از دو هزار ماه بهتر است.

جنبه دوم: اين مطلب اهميت امامت را كه در وجود خاندان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) تجلى يافته است آشكار مى سازد، زيرا هيچ موردى از امور و يا اجل‌ هايى كه خداوند متعال در طول سال مقدّر ساخته وجود ندارد مگر اينكه بر امام هر زمان و دوره عرضه مى شود. چه اهميت و منزلتى بيشتر و والاتر از اين اهميت ومنزلت كه سوره قدر براى اهل بيت (عليهم السلام) بيان مى كند قابل تصور است؟!

هم‌چنین سوره توحيد حقيقت ذات مقدس حضرت بارى تعالى را از آن جهت كه شريك، جسم و نيز مانندى در قدرت خود ندارد نشان مى دهد و اين نسب خداوند سبحان مى باشد. به طور كلى اين مطلب آشكار كننده منزلت خاندان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و مشخص كننده توحيد در جنبه هاى اعتقاد به خداوند متعال است.