پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
استفتاء:
خداوند متعال مى‌فرمايد: «قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى» (1). منظور از قُربى چه كسانى هستند و به چه دليل اين آيه مانند (لا اله الاّ الله) با صيغه نفى و استثناء آمده است؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ روش منحصر نمودن و محدود كردن موضوع ميان نفى و اثبات از رساترين شيوه‌هاى حصر است و به اين دليل در اينجا به كار برده شده است كه اساساً هيچ چيز ديگرى جز دوست داشتن اهل بيت (عليهم السلام) نمى تواند مزد رسالت رسول اكرم (ص) باشد. روايات زيادى از اهل بيت (ع) و شيعه در اين باره آمده است كه بيان مى دارد: «از رسول خدا (ص) درباره «قربى» سؤال شد. ايشان فرمودند: منظور، فاطمه، على و دو فرزند ایشان است» (2).
نكته جالب اين است كه رسول خدا (ص) از جانب پروردگارش فرمان داشت كه جز آن را به عنوان مزد و پاداش نپذيرد و اين نشان مى دهد كه بر اساس آنچه گفته شد، در علم خداوند داناى به همه چيز نيز امرى جز آنچه كه ذكر شد شايسته پاداش نيست.
--------------------------------------------------------------
1. «بگو: من از شما اجر رسالت جز اين نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خويشاوندان منظور داريد (و دوستدار آل محمّد باشيد، که اين اجر هم به نفع امت و برای هدايت يافتن آنهاست)»؛ شورى (42): 23.
2. «إنّه (ص) سئل عن القربى؟ فقال: هم فاطمة و على و ابناهما»؛ شواهد التنزيل، ج 2، ص 194.
