باسمه جلت اسمائه؛ درباره اين گفته حضرت موسى (علیه السلام) كه: «قَالَ هذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ» ضمير «هذا» به شخص كشته شده برمى ‌گردد و مشخص مى كند كه شخص مستحق مرگ بوده است.

در مورد منظور «رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى» بايد گفت كه از مجموع رویدادها آشكار مى ‌گردد كه حضرت موسى (علیه السلام) براى يارى رساندن به يكى از دوستدارانش يكى از فرعونيان را كشت و با اين كار، در حقيقت خود را در معرض كشته شدن و خطر نابودى قرار داد. اين سبب شد كه تلاش نمايد تا خود را از ديد دشمنان پنهان سازد تا كشته نشود. بنابراين مقصود او از «ظَلَمْتُ نَفْسِى» اين است كه خود را در معرض تهديد قرار داده است. مقصود از درخواست غفران الهى در «فَاغْفِرْ لِى» غفران به معناى پنهان داشتن است و كلاهخود به اين دليل «مغفر» ناميده شده زيرا سر را از ضربات شمشير محافظت و آن را پنهان مى دارد.

-----------------------------------------------------------
1. «موسی مشتی سخت بر آن دشمن زد، قضا را بدان ضربت او را کشت. موسی گفت: اين کار از فريب و وسوسه شيطان بود (تا اين کافر ظالم را با مؤمنی به قتال برانگيخت و عاقبت به هلاکت رسيد) که دشمنی شديد شيطان و گمراه ساختن آدميان به سختی آشکار است. * (آن‌گاه موسی) گفت: ای خدا، من بر خويش ستم کردم (که به اين عمل خود را به فتنه فرعونيان انداختم) تو از من در گذر، خدا هم از او در گذشت که اوست بسيار آمرزنده و مهربان»؛ قصص (28): 15 و 16.