باسمه جلت اسمائه؛ منظور از اِسراء، سفر پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) از مكه به بيت المقدس است كه در شب رخ داد و منظور از معراج، عروج او از بيت المقدس به سوى عرش است ولى نظريه كامل اين است كه هر دو عنوان بر يك موضوع يعنى سفر معنوى پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) از زمين به سوى آسمان دلالت مى كنند و اخبار و روايات نيز همين را مورد تأييد قرار مى دهند.

در يكى از اين روايات، اسماعيل جعفى چنين نقل مى كند: «من در مسجد نشسته بودم و امام باقر (عليه السلام) نيز در گوشه اى نشسته بود، امام (عليه السلام) سرش را يك بار به سوى آسمان و يك بار به سوى كعبه بلند كرد و سپس اين آيه را سه بار تكرار كرد: «سُبْحَانَ الَّذِى أَسْرَى بعَبْدِهِ لَيْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الاَْقْصَى» (1) سپس رو به من كرد و گفت: اى عراقى، بگو ببينم عراقى ها درباره اين آيه چه مى گويند؟ گفتم: مى گويند: «سير داده شده از مسجد الحرام به سوى بيت المقدس» امام باقر (عليه السلام) فرمود: آنطور نيست كه مى گويند، بلكه سير داده شد از اين به آن، و با دستش به كعبه و آسمان اشاره كرد». [كه منظور مسجدالاقصى اى است كه در آسمان چهارم قرار دارد و در همان مسجد پيامبران همگى به رسول خدا (صلى الله عليه وآله) اقتدا كردند و جبرئيل اذان گفت و نماز تشريح شد].

---------------------------------------------------------------

1- منزه است آن خدايى كه بنده اش را شبانگاهى از مسجدالحرام به سوى مسجدالأقصى سير داد; اِسراء: 1.