باسمه جلت اسمائه؛ مطمئناً امام على (عليه السلام) به سپاه اسامه نپيوسته است. اين موضوع از دو حالت خارج نيست: يا اينكه اين نپيوستن واجب و جائز بوده و يا اينكه حرام بوده است.

اگر مورد اول باشد كه اشكالى ايجاد نمى شود و اگر بگوييم مورد دوم بوده در اين صورت مخالف فرموده رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) مى باشد كه «على (عليه السلام) همراه حق است و حق همراه اوست»، و نيز اين فرموده كه «او [على] همراه قرآن است و قرآن همراه او مى باشد». اضافه مى كنم كه از رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) نقل نشده كه او را مانند ديگران از نزد خود بيرون كرده و اجازه نشستن در كنار بستر خود را هنگام احتضار به او نداده باشد، نيز هيچ يك از مسلمانان ادعا نمى كند كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) هنگام مرگ از او ناراضى بوده در صورتى كه اين مطلب در مورد ديگران گفته شده است.