باسمه جلت اسمائه؛ ايشان فاطمه دختر اسد فرزند هاشم فرزند عبدمناف فرزند قصى فرزند كلاب فرزند كعب فرزند فهر فرزند مالك فرزند نضر فرزند مدركه فرزند الياس فرزند مضر فرزند معد فرزند عدنان مى باشند. ايشان اولين هاشمى هستند كه با يك هاشمى ازدواج نمودند و مادر ديگر فرزندان حضرت ابوطالب (عليها السلام) مى باشند. ايشان در مقام مادر حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) قرار داشتند زيرا حضرت در دامن ايشان پرورش يافتند و او را مادر صدا مى زدند.

ايشان حضرت رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را در نيكى نمودن بر تمام فرزندان خود مقدم مى داشت. حاكم در مستدرك روايت مى كند كه: ايشان در دوره رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) در درجه والايى از ايمان قرار داشتند و جزء اولين مسلمانان بوده و به مدينه مهاجرت كردند.

سعيد بن مسيب از حضرت على ابن الحسين (عليه السلام) از پدرش از جدش امير مؤمنان على ابن ابى طالب(عليه السلام) روايت مى نمايد كه: «هنگامى كه فاطمه بنت اسد از دنيا رفت رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) او را در پيراهن مبارك خود كفن فرمود و بر او نماز گذاشت و هفتاد مرتبه بر او تكبير گفت» (1).

----------------------------------------------------------------

1- قال: «لمّا ماتت فاطمة بنت اسد كفّنها رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) فى قميصه، و صلّى عليها، و كبّر عليها سبعين تكبيرة»; مستدرك، ج 3، ص 108.