باسمه جلت اسمائه; منظور از جمله نخست اين است كه حضرت ‏عليه السلام به عنوان خليفه الهى، سرپرستى تمامى مردم جهان را بر عهده دارند. از اين گونه سخن‏ ها به كنايه براى نشان دادن قدرت و سرپرستى كامل براى پادشاهان و حاكمان نيز استفاده مى ‏شود. البته بايد توجه داشت كه ميان خليفه الهى و يك خليفه انسانى تفاوت بسيارى وجود دارد. جمله دوم نيز اشاره به اين بخش از دعاى عديله دارد: «به يمن او روزى جهانيان داده مى ‏شود و به خاطر اوست كه زمين و آسمان پا برجاست» (1)، بدين معنا كه به بركت وجود ايشان است كه جهانيان از نعمت‏ هاى الهى بهره مى ‏برند؛ چه اگر حضرت حجة بن الحسن‏ عليه السلام نبودند بر پايه بسيارى از روايات زمين اهلش را در خود فرو مى ‏بُرد.

------------------------------------------------------------

1) و بيمنِه رُزِقَ الورى، و بوجوده ثَبتتِ الأرض و السّماء؛ مفاتيح ‏الجنان، دعاى عديله.