پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
استدلال درباره عمر طولانى حضرت ‏عليه السلام‏
استفتاء:

آيا مى ‏توان با استدلال قرآنى به كسانى كه زنده بودن طولانى مدت حضرت امام زمان‏ عليه السلام را انكار مى ‏كنند پاسخ گفت؟

جواب:

باسمه جلت اسمائه; با توجه به آيات مربوط به اصحاب كهف: «وَلَبثُوا فِى كَهْفِهِمْ ثَلاَثَ مِائَة سِنِينَ وَ ازْدَادُوا تِسْعاً» (1) و «وَكَذلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِيَتَسَاءَلُوا بَيْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبثْتُمْ قَالُوا لَبثْنَا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْم» (2) 

می ‏توان بر قدرت خداوند متعال در طولانى نمودن عمر و حفظ بدن ‏هاى اصحاب كهف پس از سيصد و نه سال در غار استدلال نمود. (زيرا آنها توانستند يكديگر را بشناسند و گذشت سال‏ ها در آنها مشخص نبود تا آنجا كه گمان بردند يك روز يا كمتر از آن در خواب بوده ‏اند و بى‏گمان بدن ‏هايشان به همان صورت اوليه باقى مانده بود چون در غير اين صورت اين حرف را نمى ‏زدند)

هم‏ چنين مى ‏توان اضافه نمود كه طولانى نمودن عمر از زنده نمودن آسان ‏تر مى ‏باشد، بنابراين هر كس بر اساس آيات فوق به زنده شدن اصحاب كهف ايمان داشته باشد لازم است قطعاً به امكان ‏پذير بودن طولانى شدن عمر حضرت امام مهدى ‏عليه السلام نيز معتقد باشد.

------------------------------------------------------------

1) و سيصد سال در غارشان درنگ كردند و نه سال (نيز بر آن) افزودند؛ كهف: 25.

2) و اين چنين بيدارشان كرديم، تا ميان خود از يكديگر پرسش كنند. گوينده ‏اى از آنان گفت: «چقدر مانده ‏ايد؟» گفتند: «روزى يا پاره ‏اى از روز را مانده ‏ايم»؛ كهف: 19.