باسمه جلت اسمائه؛ از امام صادق‏ عليه السلام روايت شده است كه: «سوره فجر را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخوانيد زيرا سوره حسين بن على‏ عليهم السلام مى‏ باشد». (1)

روايت ديگرى علت رابطه ميان اين سوره و امام حسين‏ عليه السلام را مشخص مى ‏سازد. در اين روايت آمده است كه ابو أسامه از امام صادق‏ عليه السلام پرسيد: 

به چه دليلى اين سوره ويژه امام حسين‏ عليه السلام گرديد؟ 

امام‏ عليه السلام فرمودند: آيا اين كلام خداوند متعال [در اين سوره‏] را نشنيده ‏اى كه: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِى إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلِى فِى عِبَادِى * وَادْخُلِى جَنَّتِى (2)»؟ همانا كه منظور حسين بن على‏ عليهم السلام است. زيرا اوست كه به راستى داراى نفس مطمئنه، خشنود و خداپسند مى‏ باشد.

ولى اين مطلب كه به چه دليل از سيدالشهدا عليه السلام به نفس مطمئنه تعبير شده است داراى نكته ‏ها و رازهايى است كه اينك مجال پرداختن به آنها نيست.

---------------------------------------------------------

1) عن الامام الصادق‏ عليه السلام: «اقرؤا سورة الفجر فى فرائضكم و نوافلكم، فأنّها سورة الحسين بن على ‏عليه السلام»

2) «اى نفس مطمئنه، خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد و در ميان بندگان من درآى و در بهشت من داخل شو»؛ فجر / آيات 27 الى 30.