باسمه جلت اسمائه؛ تلاوت آيه شريفه مذكور از جمله امورى است كه به خودى خود آشكار مى ‏باشد، چه مقصود حضرت‏ عليه السلام اين بوده كه مشخص نمايد سخن گفتن سر بريده شده بر بالاى نيزه، يك نشانه الهى است و دليلى براى شگفتى از آن وجود ندارد؛ زيرا از طريق قرآن ثابت شده است كه اصحاب كهف هم ده ‏ها سال پس از مرگشان سخن گفتند، بنابراين همان گونه كه اين نشانه الهى، مظلوميت و كرامت اصحاب كهف را نشان مى‏ دهد، درباره سيدالشهدا عليه السلام نيز همين مطلب صدق مى‏ كند.

------------------------------------------------------------

1) «آيا گمان مى‏ برى كه اصحاب كهف و رقيم، در ميان عجايب و غرايب ما چيز شگفتى هستند؟» كهف/9.